شناسایی معیارهای موثر بر ترقیب شهروندان به پذیرش و استفاده از سیستم های دوچرخه های اشتراکی در جهان

سیستم های دوچرخه اشتراکی به عنوان پیشنهادی برای پاسخ به چالش های تحرک شهری به عنوان یک وسیله حمل و نقل سالم، کارآمد و نسبتا ارزان به وجود می آیند. اگرچه این سیستم ها به صورت گسترده در سراسر جهان در حال اجرا هستند، هنوز چالش هایی برای پیاده سازی دارد.  اجرای طرح های دوچرخه اشتراکی نشان دهنده یک نوآوری مهم در حمل و نقل عمومی شهری است. این طرح ها به سرعت گسترش یافته و اکنون در سراسر جهان در شهرهایی با شرایط اقتصادی، زیست محیطی و ساختاری متفاوت وجود دارد. توسعه استراتژی هایی که از طریق آن می توان اعضای جدید را برای پیوستن به طرح جذب کرد و اعضای موجود را حفظ کرد، یک نیاز اساسی برای موفقیت طرح است. هدف این پژوهش، شناسایی معیارهای موثر بر پذیرش و استفاده شهروندان از دوچرخه های اشتراکی با روش سنتزپژوهی(فراترکیب) می باشد. واحد تحلیل در این پژوهش کلیه مقاله های انگلیسی زبان منتشر شده در مجلات معتبر خارجی با تحلیل های کمی در مورد شناسایی این عوامل است. با جستجو در پایگاه های علمی مختلف و با بررسی دقیق مقالات، در نهایت 30 مقاله مرتبط با موضوع یافت شد. برای تجزیه و تحلیل مقالات بدست آمده از الگوی هفت مرحله ای سندلوسکی و باروس استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که مهم ترین معیارهای تاثیرگذار بر پذیرش دوچرخه های اشتراکی توسط شهروندان، سهولت استفاده ادراکی، سودمندی ادراکی، نگرش، شرایط تسهیل کننده، هزینه، کیفیت خدمات، زیرساخت ها، رضایت کاربران، دغدغه مندی زیست محیطی، تاثیرات اجتماعی، هنجارهای ذهنی و تئوری رفتار برنامه ریزی شده می باشند.