مدل‌سازی عوامل موثر بر مدت‌زمان پیاده‌روی و انتخاب شیوه پیاده‌روی در تمامی سفرها: مدل‌های مدت‌زمان و لوجیت از داده‌های تورمبنای سفر

تشدید مشکلات ترافیکی از قبیل ازدحام، آلودگی و کمبود منابع توسعه‌‌ زیرساخت‌های حمل‌ونقلی بخصوص در کشورهای درحال‌توسعه از یک سو و کاهش شاخص‌های فعالیت بدنی از سوی دیگر سبب شده پیاده‌روی به عنوان یک شیوه حمل‌ونقل غیرموتوری و پاک موردتوجه تصمیم‌گیران قرار گیرد. این پژوهش به بررسی عوامل تاثیرگذار بر میزان پیاده‌روی و انتخاب شیوه‌ی پیاده‌روی در تمامی سفرهای روزانه پرداخته است. بدین منظور از مدل‌های لوجیت و مدت‌زمان برای مدل‌سازی استفاده شده است. در این مطالعه از داده‌های بهنگام‌سازی طرح جامع حمل‌ونقل شهر مشهد استفاده شده است. نتایج مدل‌ها نشان می‌دهد عوامل مختلفی مانند بعد خانوار، سن کم و تراکم مسکونی رابطه مستقیمی با مدت‌زمان پیاده‌روی و انتخاب شیوه‌ی پیاده‌روی در تمامی سفرهای روزانه دارد. همچنین یافته‌ها حاکی از این است که مردها (در مقایسه با زن‌ها) و افراد با سطح تحصیلات بالاتر مدت‌زمان بیش‌تری را صرف پیاده‌روی روزانه می‌کنند. نتایج بررسی رفتار گروه‌های مختلف شغلی نشان می‌دهد که به طور کلی دانش‌آموزان بیش از سایر گروه‌های شغلی پیاده‌روی می‌کنند. فراهم کردن بسترهای لازم و ارائه سیاست‌های تشویقی در جهت افزایش میزان پیاده‌روی در نهادهای دولتی و شرکت‌های خصوصی می‌تواند موجب ارتقای سطح پیاده‌روی در سطح جامعه و به‌خصوص کارمندان شود.

Predictors of Walking Duration Time and Walking Mode: Duration and Logit Models On TourBased Data

The increasing rate of traffic congestion, air pollution especially in developing countries, in addition to, the decreasing levels of physical activity have motivated walking as a nonmotorized mode choice to decision makers. The study aimed to explore predictors of influencing factors on walking time duration and its choice among individuals in daily trips. For this reason, logit and duration models have been applied. The data used in this study have been gathered for updating the comprehensive transportation plan of Mashhad. The results indicate that various variables such as larger household size, younger people, and higher residential density have a positive relationship with longer walking duration and higher share of walking trips among all daily trips. Findings also indicate that men and welleducated people walk more compared to the competing groups (women and loweducated people, respectively). The results for various groups of occupations show that in general, students tend to walk more than others. Provision of required infrastructures and setting incentive policies to encourage walking in governmental organizations and private firms can promote walking especially among employees.