بررسی اثرات هماهنگ‌ سازی زمانبندی تقاطع‌های چراغدار به روش عرض باند ‌عبوری (مطالعه موردی: شهر قزوین)

در شبکه‌های حمل و نقل شهری، تقاطع‌ها به عنوان گره‌ بیشترین تاخیر را به کاربران شبکه وارد می‌کنند.   وقتی که تقاطعات یک راه ‌شریانی نزدیک یکدیگر واقع شده باشند، عملکرد آن‌ها به شدت تحت تاثیر یکدیگر خواهدبود، بنابراین رابطه‌ بین طرح‌های زمان‌بندی تقاطعات مجاور هم بروی ظرفیت کلی مسیر تاثیر می‌گذارد. دراین پژوهش اثرات اجرای کنترل هماهنگ تقاطع‌های متوالی باروش عرض‌ باندعبوری مورد بررسی قرار‌گرفت. به این منظور دو  شبکه از تقاطع‌های تحت کنترل هوشمند مرکزی شهرقزوین برای مطالعه‌ی اصلی و اعتبارسنجی انتخاب گردیدند. داده های به دست آمده از برداشت میدانی، در نرم‌افزار شبیه‌ساز سینکرو وارد و تقاطع‌ها به منظور به دست آوردن نتایج شبیه‌سازی و سناریو‌های مختلف تعریف گردید. براساس نتایج،درشرایط فوق‌اشباع ساعت‌اوج، بهینه‌سازی ازطریق کنترل‌هماهنگ تقاطع‌ها شاخص‌های کارآیی را از جمله تاخیرکل10 درصد، توقف‌کل 6 درصد، سرعت‌متوسط 12 درصد، زمان‌سفر 8 درصد، سوخت‌ مصرفی 7 درصد و طول‌صف را  25 درصد بهبود می‌بخشد، علاوه براین درچارچوب پژوهش به اثرات اجرای فازگردشی تاخیری وهمچنین شرایط غیر اشباع بر کیفیت هماهنگ‌سازی پرداخته شده‌است. در پایان با انجام اعتبارسنجی، صحت نتایج بدست آمده مورد تایید قرار گرفت.