ارائه رویکردی نوین جهت شناسایی و رفع گلوگاههای ظرفیتی در شبکه‌های ریلی (مطالعه موردی: شبکه راه آهن ایران)

هدف از پژوهش حاضر، ارائه روشی نوین جهت شناسایی و رفع گلوگاه‌های ظرفیتی در شبکه‌های ریلی است. بر مبنای اطلاعات سیرگاه های شبکه ریلی و ماتریس تقاضای مبادی-مقاصد، فرآیند تخصیص بار در شبکه با استفاده از دو رویکرد متفاوت انجام می گردد: در رویکرد اول، الگوریتمی تحت عنوان «تخصیص جزئی بار با لحاظ ظرفیت شبکه» ارائه‌شده است. این الگوریتم باهدف شناسایی سیرگاه های بحرانی (گلوگاه‌های ظرفیتی) شبکه ریلی پیشنهاد می شود. رویکرد دوم، باهدف تعیین اهمیت نسبی گلوگاه های ظرفیتی و اولویت بندی رفع آن ها پیشنهادشده است. در این رویکرد، از روش تخصیص همه‌یاهیچ (بدون لحاظ ظرفیت سیرگاه ها) جهت تعیین جریان بار در محورهای مختلف شبکه ریلی استفاده می گردد. به‌منظور اولویت بندی گلوگاه های ظرفیتی، شاخصی تحت عنوان «شدت گلوگاهی» ارائه‌شده است. این شاخص نشانگر پتانسیل مسیرهای دربرگیرنده سیرگاه ها، برای عبور تقاضای بار مبادی-مقاصد مختلف است. جهت ارزیابی روش پیشنهادی در پژوهش حاضر، شبکه ریلی ایران موردبررسی قرار گرفت. کلیه اطلاعات تقاضا و ظرفیت شبکه جمع آوری شدند و با استفاده از روش پیشنهادی، گلوگاه‌های ظرفیتی شناسایی و اولویت بندی گردیدند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که رفع 10 گلوگاه اولویت دار شبکه ریلی کشور، می تواند منجر به افزایش تقاضای جذب‌شده به شبکه ریلی به میزان 4/7 میلیون تن گردد.