نقشه شناختی شبکه حمل‌ونقل و یادگیری پنهان (ناخودآگاه) مسافران در سفرهای روز-به-روز

هدف این مقاله بررسی نحوه ایجاد نقشه شناختی (ذهنی) از زمان سفر کمان های شبکه ترابری در ذهن مسافران در اثر تجربیات روز به روز است. وجود این نقشه باعث می شود که افراد در انتخاب های خود برای سفرهای روز بعد تصمیم های مبتنی بر اطلاعات این نقشه اتخاذ نمایند. هدف دوم این مقاله چگونگی توسعه و نقش یادگیری پنهان مسافران در هنگام انجام سفرهای روزانه است. در این مطالعه برای بررسی عوامل تاثیرگذار بر نقشه شناختی و یادگیری پنهان، مطالعات آزمایشگاهی بر روی یک شبکه واقعی در دو حالت ترافیکی در دستور کار قرار می گیرد. سپس اطلاعات زمان سفر بصورت کمانمبنا و مسیر مبنا از ذهن مسافران بازیابی می شود. همچنین برای بخش یادگیری پنهان، مسافران زمان سفری را برای برخی از کمان ها که تا بحال انتخاب نکرده اند، حدس می‌زنند. در ادامه فرضیه هایی در مورد چگونگی شکل گیری نقشه شناختی و یادگیری پنهان در افراد مطرح شده و برای بررسی صحت‌وسقم آنها، شاخص های ارزیابی مناسبی تعریف می شود. استنباط آماری فرضیه های آزمایش نشان می دهد عوامل میزان پراکندگی زمان سفر در بین کمان های شبکه ترابری، تعداد سفرها، تجربه رانندگی مسافر در شبکه های دیگر، میزان درجه خوش بینی/بدبینی مسافر، و وجود چراغ های راهنمایی در سطح شبکه به‌طور معنی‌داری بر روی نقشه شناختی شبکه حمل و نقل و یادگیری پنهان مسافران تاثیرگذار است.