ارزیابی شدت بیابان‌زایی منطقۀ سراوان با استفاده از مدل imdpa
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ذوالفقاری فرهاد ,خسروی حسن
|
|
منبع
|
جغرافيا و برنامه ريزي محيطي - 1395 - دوره : 27 - شماره : 2 - صفحه:87 -102
|
|
چکیده
|
در این پژوهش با استفاده از روش ایرانی imdpa، حساسیت اراضی منطقۀ سراوان به بیابان زایی ارزیابی و بررسی شده است. برای این منظور، پس از بررسی و ارزیابی های اولیه، چهار معیار اقلیم، پوشش گیاهی، خاک و فرسایش بادی به‌عنوان مهم ترین معیارهای موثر در بیابان زایی منطقه با شاخص های متفاوت در نظر گرفته شد. با استفاده از روش فوق، امتیازات هر شاخص در معیار مربوطه مشخص و ارزش هر معیار با محاسبۀ میانگین هندسی امتیاز شاخص های آن مشخص شد. پس از آن هر یک از معیارها به صورت لایه های اطلاعاتی وارد محیط gis شدند. با روی همگذاری و تلفیق لایه های رستری معیارهای مذکور و محاسبۀ میانگین هندسی معیارها به‌کمک فرمول dm=(si×wei×vi×cli)1/4 و تجزیه و تحلیل آن با استفاده از مدل imdpa نقشۀ شدت بیابان زایی منطقه به‌دست آمد. نتایج حاصل از این ارزیابی نشان می دهد، 24/45 درصد منطقه از نظر درجه بیابان زایی در کلاس متوسط و 39/54 درصد آن در کلاس شدید قرار دارد و 37/0 درصد منطقه که شامل مناطق مسکونی بود، در هیچ کلاسی قرار نگرفت. معیار اقلیم با ارزش عددی 1/3، بیشترین تاثیر و معیار خاک با ارزش عددی 35/2، کمترین تاثیر را در بیابان زایی منطقه دارد. همچنین معیارهای پوشش گیاهی و فرسایش بادی به‌ترتیب با ارزش‌های عددی 62/2 و 87/2 شدت بیابان زایی شدید را نشان می‌دهد.
|
|
کلیدواژه
|
شدت بیابان‌زایی، معیار، شاخص، مدل imdpa، سراوان
|
|
آدرس
|
مجتمع آموزش عالی سراوان, دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی, ایران, دانشگاه تهران, دانشکده منابع طبیعی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
hakhosravi@ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|