چرا بارش‌ها در جنوب و جنوب غرب ایران در ماه فوریه نسبت به سایر ماه‌های زمستان کاهش می‌یابد؟

بارش‌های زمستانه‌ بخش جنوبی ایران به دلیل همزمانی با دوره‌ کشت و تامین بخشی از آب مورد نیاز زراعت اهمیت ویژه‌ای دارد. بررسی بارش ماهانه‌ 30ساله‌ ایستگاه های جنوبی ایران در این پژوهش و سایر پژوهش‌های انجام‌شده نشان داد مقادیر بارش و تعداد سامانه‌های ورودی به این منطقه در ماه فوریه نسبت به ماههای قبل و بعد کاهش محسوسی دارد. برای علت‌یابی این پدیده پیش‌فرض‌های مختلفی بررسی شد. شارش رطوبتی از دریاهای گرم اطراف و رطوبت شارش‌شده روی منطقه، موقعیت مکانی واچرخند عربستان و موقعیت محور ناوه‌ مدیترانه‌ای در کل دوره‌ آماری (1986-2017) و در سال‌های نمونه و موقعیت محور جت جنب حاره‌ا‌ی فقط در سال‌های نمونه، از گزینه‌های پیش‌فرض موثر بر تغییرات بارشی سه ماه بودند. نتایج این پژوهش نشان داد جابه‌جایی مکانی واچرخند عربستان به‌ویژه در لایه‌ زیرین وردسپهر و جابه‌جایی نصف‌النهاری جت جنب حاره‌ای، از مهم‌ترین عوامل در کاهش یا افزایش بارش‌های سه ماه نسبت به همدیگر در جنوب و جنوب غرب ایران بوده است. جت جنب حاره‌ای که موثرترین جت در تشدید ناپایداری‌های همرفتی بخش جنوبی ایران است، در ماه فوریه از منطقه دور است و جابه‌جایی شمال‌سوی کاملاً بارزی را نشان می‌دهد. همچنین سامانه‌های بارشی که از جنوب به منطقه وارد می‌شوند با جابه‌جایی شمالی‌تر و غرب‌سوتر، عموماً به‌صورت سامانه‌های ادغامی از غرب به ایران وارد می‌شوند. پدیده‌ دیگر، جابه‌جایی غرب‌سوتر و گسترش‌مداری‌تر واچرخند عربستان در ماه فوریه نسبت به دو ماه دیگر است. این الگوی گسترش واچرخند مانع جدی فرارفت رطوبت و گسترش سامانه‌ سودانی روی منطقه است.