تحلیل تناسب اراضی در مکان‌یابی مراکز تولید کمپوست ‏(مطالعه موردی: استان فارس)‏

امروزه یکی از بارزترین معضلات بهداشتی و زیست‌محیطی شهرها، روند صعودی تولید پسماندهای جامد است. برای رفع این مشکل می‌بایست آن را مدیریت کرد و به نهادینه‌شدن پدیده‌هایی چون بازیافت مواد، تولید کمپوست، بازیافت انرژی و بیوگاز از پسماندهای جامد شهری رو آورد. حجم بیش از 65 درصدی پسماندهای آلی در زباله‌های شهری در استان فارس، نشان‌دهنده ضرورت‌های مطرح در امر سرمایه‌گذاری در بخش تولید کمپوست است. فرایند تعیین مطلوبیت مکانی برای استقرار واحدهای تولید کمپوست، مستلزم درنظرگرفتن معیارهای متعدد و چندگانه است که موجب می‌شود استفاده از مدل‌ها و فنون تحلیل چندمعیاری، امری اجتناب‌ناپذیر قلمداد شود؛ بر همین اساس با توجه به ماهیت چندمعیاری مسئله، در مقاله حاضر سعی شده است با انتخاب استان فارس برای مطالعه موردی و با بهره‌گیری از 18 معیار وزن‌دهی‌شده و با مقادیر ارزش‌گذاری و استانداردشده، کاربرد روش topsis، یکی از فنون تحلیل چندمعیاری، در زمینه‌ای تجربی از موضوع پژوهش به آزمون گذاشته و خروجی به‌دست‌آمده در قالب نقشه درجه‌بندی‌شده از مطلوبیت مکانی ارائه شود؛ بر همین اساس هرچه مقادیر پیکسل‌ها عدد کمتری را نشان می‌دهند، از مطلوبیت پیکسل برای اختصاص کاسته می‌شود. در نقشه خروجی به‌دست‌آمده هر پیکسلی که نمره آن به عدد 1 نزدیک‌تر باشد، نشاندهنده شرایط مطلوب‌تر پیکسل برای استقرار واحد تولید کمپوست است که به تناسب نیاز برای اختصاص زمین به کاربری یادشده در محدوده‌ای مشخص و با درنظرگرفتن محدودیت‌ها، راهنمای عمل تصمیم‌گیران در مکان‌یابی واحدهای تولید کمپوست است.