تحلیل و ارزیابی مولفه‌های سرمایه اجتماعی و تاثیر آن در امنیت اجتماعی شهر.مطالعه موردی منطقه‌ 12 شهر تهران

سابقه­ امنیت در شهر را همزمان با مفهوم اجتماع و جامعه شهری می‌دانند. امروزه در برداشت از امنیت و احساس آن افزون بر نبود تهدید، وجود شرایط مطلوب براى تحقق اهداف و خواسته‌های جمعى نیز مد نظر است. این گفتمان بر نگرشى ذهنى و تفسیر گرایانه از خطرات غیرمادی مبتنى است و بر توانایى­هاى نرم‌افزاری و سرمایه‌های غیر مادى تاکید دارد. یکى از سرمایه‌های غیرمادى مورد تاکید در این تحقیق سرمایه­ اجتماعى است که می‌تواند افراد و گروه‌ها را در دست­یابى به منافع عمومى، نظیر امنیت و احساس آن و نیز عملکرد موثر نهادهاى حکومتى یارى ‌رساند. در این خصوص تحقیق پیش رو با هدف سنجش متغیرهای سرمایه اجتماعی موثر بر احساس امنیت اجتماعی در شهر مورد بررسی قرارگرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارتند از: بررسی رابطه بین مولفه‌های سرمایه اجتماعی و امنیت اجتماعی را در منطقه­ 12­ شهرداری تهران مورد توجه قرار داده است. برای سنجش سرمایه­ی اجتماعی از 7 مولفه و 30 گویه و برای امنیت اجتماعی از 5 مولفه و 22 گویه استفاده شده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی مبتنی بر استفاده از پرسش­نامه دارای روایی و پایایی است. حجم نمونه 310 نفر از سرپرستان خانوارهای شهری است. برای سنجش و ارزیابی متغیرهای مورد مطالعه از نرم‌افزار spss و روش­های آماریt  تک نمونه‌ای، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون[1] استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که از دید جامعه­ نمونه، سرمایه­ اجتماعی در منطقه­ 12 شهرداری تهران از نظر تعامل پذیری، هنجارگرایی، مسئولیت‌پذیری و اعتماد اجتماعی در وضعیت مطلوب و متوسط رو به بالا، از نظر همبستگی اجتماعی وضعیت متوسط و در زمینه­ مشارکت اجتماعی و رضایتشغلی و درآمد از وضعیت نامطلوب و متوسط روبه پایین برخوردار است. یافته‌ها نشان داده است رابطه مستقیم و معناداری میان مولفه‌های سرمایه­ اجتماعی و امنیت اجتماعی وجود دارد طوری که در حدود 54 درصد از تغییرات مربوط به امنیت اجتماعی توسط مولفه‌های سرمایه­ اجتماعی تبیین می‌شود