ارزیابی مولفه‌های ساختار فضایی موثر در اجتماع‌پذیری مجتمع‌های مسکونی در شهر کرمانشاه

اجتماع‌پذیری، با برقراری ارتباط اجتماعی بین بهره‌برداران فضاهای عمومی و مشترک معماری شکل می‌گیرد. در نتیجه، جدا از جنبه عملکردی محیط و ویژگی‌های اجتماعی بهره‌وران از آن، ویژگی‌های محیطی و عملکرد فضایی آن نیز اهمیت بسیار فراوان دارد. پژوهش‌های زیادی انجام‌شده که از جنبه‌های کالبدی، فعالیتی یا ذهنی، اجتماعی و فرهنگی و بصری موردبررسی قرار داده‌اند. پژوهش حاضر ازنظر روش توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات موردنیاز این پژوهش به دو روش کتابخانه‌ای و میدانی جمع‌آوری گردیده است، درروش میدانی، جمع‌آوری داده‌های اولیه با توجه به پرسش‌های پژوهش از طریق طراحی پرسش‌نامه طیف لیکرت 5 مقیاسی انجام‌شده، جامعه آماری پژوهش را شهروندان ساکن مجتمع‌های مسکونی کسری، آزادی، رضوان، راهان، هشت‌بهشت و زیتون که مشتمل بر 6588 نفر تشکیل می‌داد و حجم نمونه با فرمول کوکران 364 نفر برآورد گردید. برای انتخاب نمونه‌ها در این پژوهش از عواملی چون سهولت دسترسی به مجتمع‌ها، میزان تمایل و همکاری ساکنین و مدیریت مجتمع‌ها نیز تاثیرگذار بوده‌اند. نتایج حاصل از بررسی مجتمع‌های مسکونی موردمطالعه از منظر شاخص‌های هم پیوندی فضایی حاکی از آن بود که از بین مجتمع‌های موردبررسی مجتمع مسکونی راهان کم‌ترین میزان برخورداری از شاخص ارتباط پذیری را نسبت به بقیه مجتمع‌ها داشته و بیشترین سهم از این مقایسه به مجتمع مسکونی کسری می‌رسد. از مقایسه مجتمع‌ها بر اساس شاخص هم پیوندی به این نتیجه می‌رسیم که موقعیت قرارگیری فضاها و دسترسی‌ها در مجتمع راهان بسیار ضعیف بوده و نسبت به بقیه مجتمع‌ها در سطح پایین‌تری قرارگرفته است. افزایش هم پیوندی در فضاهای عمومی با افزایش اجتماع‌پذیری رخ می‌دهد.

evaluation of the spatial structure components affecting the sociability on residential complexes in kermanshah city

the current research is descriptive-analytical. in terms of purpose, it is in the category of applied research. both library and field methods have collected the information required for this research. the statistical population of the research consisted of citizens living in kasra, azadi, rezvan, rahan, hasht behesht and zeytoun residential complexes, which consisted of 6588 people, and the sample size according to the cochran formula was 364. the study results of the studied residential complexes from the perspective of spatial connectivity indicators indicated that among the investigated complexes, rahan residential complex had the lowest connectivity index compared to the rest of the complexes, and the highest share of this comparison goes to kasra residential complex. from the comparison of the complexes based on the interconnection index, we conclude that the location of spaces and accesses in rahan complex is very weak. compared to the rest of the complexes, the location of access and communication in kasra complex is lower. moreover, rezvan has been suitable and successful. it is said that the increase of connection in public spaces occurs with increase of sociability. among the other results of this research, the spatial order component with the path coefficient value of 0.368 has the highest path coefficient among the investigated components. in the first place, the playability component with a path coefficient of 0.253 is in the second place, the multi-purpose component with a path coefficient of 231 0.0 in the third place, the security component with a path coefficient of 0.162 is in the fourth place and the environmental comfort component is in the fifth place with a path coefficient of 0.153