تاثیر نابرابری‌های اجتماعی در کیفیت فضای سبز. نمونه موردی: شهر کاشان

فضای سبز شهری یکی از مهم ترین کاربری های خدماتی و یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع محسوب می شود و در توسعۀ پایدار شهری اهمیت بالایی دارد. برخورداری از این کاربری مهم شهری تحت تاثیر نابرابری های اجتماعی قرار می گیرد که در حال حاضر یکی از مشکلات اساسی برای شهرهای امروزی به حساب می آید. در این میان آنچه مهم است، کیفیت فضاهای سبز و تاسیسات و خدمات ارائه شده در آن ها است. در این پژوهش رابطۀ بین سطح اجتماعی شهروندان و کیفیت فضای سبز در شهر کاشان مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی است و گردآوری اطلاعات به صورت میدانی صورت گرفته است. جامعۀ آماری تحقیق را کلیه ساکنان شهر کاشان یعنی 304487 نفر تشکیل می دهند و حجم نمونه با استفاده از نرم افزار sample power 200 پرسش نامه محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل توصیفی و استنباطی داده ها از آزمون های آماری t-test و anova در نرم افزار spss و جهت تبیین و مدل سازی تاثیر نابرابری های اجتماعی در کیفیت فضای سبز از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار amos استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون t بیانگر کیفیت نامناسب فضای سبز در پارک های شهر کاشان است؛ همچنین نتایج آزمون anova نشان داد که بین شاخص های کیفیت فضای سبز در مناطق مختلف شهر کاشان به لحاظ آماری تفاوت میانگین وجود دارد. تحلیل یافته های منتج از مدل سازی معادلات ساختاری نیز بیانگر این مطلب است که بین وضعیت اجتماعی مناطق و کیفیت فضای سبز در شهر کاشان رابطۀ معناداری وجود دارد، همچنین در بین متغیرهای مربوط به شاخص کیفیت فضای سبز عامل منظر، بیشترین بار عاملی را با 0.98 به خود اختصاص داده است.

The Effect of Social Inequalities on the Quality of Green land space (Case Study: Kashan City)

Urban green landscape is considered as one of the most important uses of services and one of the developmental indicators of societies and it is very important in sustainable urban development. Having this important urban user is affected by social inequalities, which is currently considered one of the main problems for today’s cities. What matters is that the quality of the green land spaces and the facilities and services provided there. In this research, the relationship between the social status of citizens and the quality of green land space in Kashan city has been investigated. The research method is descriptiveanalytic and data collection is done in a field. The statistical population of the study consisted of all residents of Kashan city, 304487 people. A sample size of 200 questionnaires was used to calculate the sample size. Descriptive and inferential statistics were used to analyze and analyze the effects of social inequalities on the quality of green land space using Ttest and ANOVA tests in SPSS software. Structural equation modeling in Amos software was used. The results of Ttest indicate the inappropriate quality of green space in Kashan parks. Also, the results of ANOVA showed that there is a statistically significant difference between the quality indices of green space in different regions of Kashan. Analysis of the results from structural equation modeling also indicates that there is a significant relationship between the social status of areas and the quality of green space in Kashan. Also, among the variables related to the landscape quality index, the factor with the highest factor load was 0.98.