بررسی عوامل موثر بر تمایل شهروندان به پذیرش شهر الکترونیک در سطوح کلان، میانه و کوچک شهری. مطالعه موردی: شهرهای اهواز، بهبهان و منصوریه در استان خوزستان

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر تمایل شهروندان به پذیرش شهر الکترونیک در سطوح مختلف شهری، با انتخاب شهرهای اهواز، بهبهان و منصوریه به عنوان نماینده سطوح مختلف شهری، مسئله فوق را به صورت پیمایشی مورد مطالعه و بررسی قرار داده است. یافته‌ها حاکی از آن است که بین سطوح شهری مورد بررسی، تفاوت معناداری در ارتباط با تمایل شهروندان به پذیرش شهر الکترونیک وجود دارد و در این زمینه میان آن‌ها الگوی سلسله‌مراتبی حاکم است. در زمینه عوامل زمینه‌ساز و موثر بر تمایل شهروندان به پذیرش شهر الکترونیک نیز علیرغم وجود برخی تشابهات در بعضی موارد، در بیشتر متغیرها تفاوت معناداری میان سطوح شهری مورد بررسی وجود دارد. با توجه به نتایج به دست آمده، شهرهای بزرگ به عنوان اولویت اول هدف‌گذاری جهت ایجاد شهر الکترونیک مناسب‌تر به نظر می‌رسند و برای موفقیت بیشتر در این‌گونه شهرها، برنامه‌ریزی به منظور تغییر نگرش شهروندان نسبت به امنیت و اعتماد به شهر الکترونیک باید در درجه اول اهمیت قرار گرفته و در اولویت‌های بعدی، ارتقاء میزان آمادگی الکترونیکی و تغییر ذهنیت شهروندان نسبت به سودمندی استفاده از خدمات شهر الکترونیک می‌تواند مدنظر قرار بگیرد. شهرهای متوسط در اولویت دوم ایجاد شهر الکترونیکی قرار داشته و در این‌گونه شهرها در درجه اول باید تغییر نگرش و مثبت‌تر کردن دیدگاه شهروندان نسبت به سودمندی شهر الکترونیک مدنظر قرار گرفته و در درجات بعدی به افزایش آمادگی الکترونیکی شهروندان و ترویج و تبلیغ هر چه بیشتر شهر الکترونیک و مفاهیم و مظاهر آن اهتمام ورزید و آگاهی‌های مردم را در این زمینه افزایش داد. شهرهای کوچک در اولویت آخر ایجاد شهر الکترونیک قرار گرفته و در این‌گونه شهرها اولویت با افزایش آگاهی و آشنایی شهروندان با مفاهیم و مظاهر شهر الکترونیک، بهبود میزان آمادگی الکترونیکی شهروندان و مثبت‌تر کردن ذهنیت آن‌ها به مفیدی و سودمندی شهر الکترونیک می‌باشد.

Analyzing the effective factors on Citizen’s Willingness to Adopt with the Electronic City in metropolises, mediumsize and Small Cities (Case Study: Ahvaz, Behbahan and Mansooriye Cities in Khuzestan province

The main purpose of current study is to evaluate the effective causes on citizen’s willingness to adopt with the electronic city in different levels. In this regard, this research has been studied this issue by selecting Ahvaz, Behbahan and Mansooriye cities as the representative of different levels metropolis, medium size and small cities using survey methodology. The results show that between the different urban stages, a meaningful difference regarding the will of accepting electronic cities exists among the citizens and a hierarchy pattern rules over them. Such as metropolises have a stronger will to accept the electronic cities while mediocre and small cities have shown less interest. regarding the planning and effective factors on the citizens’ will, despite the existing similarities in some cases, a meaningful difference is detected among the variables and of the case study cities, thus, each of them requires its own specific approach. according to the results, the metropolises are noted as the priority targets to establish electronic cities and in order to succeed, plans of changing the citizens’ views on security and trust in the electronic cities should be places first in importance, and then comes developing the citizens’ electronic fitness and also drawing their attention to the usefulness of electronic urban services. The mediocre cities are places second in priorities after metropolises to establish electronic cities and need to have the citizens’ mindsets changed into more positive ones about the electronic city merits and to choose proper approaches in developing their fitness, regulate and advertise the electronic city ideas and its concepts and images to raise the public awareness. The small cities stand in the last priority with the need of increasing the awareness and introducing them to the ideas and concepts of the electronic city plans and construct their positive views about the project