سنجش میزان برخورداری شهرستان‌های استان کهگیلویه و بویراحمد از شاخص‌های توسعه

یکی از ارکان توسعه، جامع و یکپارچه بودن آن در رفع عدم تعادل‌های اقتصادی و اجتماعی مناطق است. وجود نابرابری و ابعاد مختلف آن از نشانه های مهم توسعه ‌نیافتگی است که رفع چنین کمبودهایی مستلزم نگرش و توجه جدی به نحوه پراکندگی شاخص‌های توسعه در سطوح مختلف است. به‌منظور حل مسائل ناشی از عدم تعادل های منطقه ای، گام نخست، شناخت و سطح‌بندی مناطق ازنظر برخورداری در زمینه های مختلف است. هدف این پژوهش، سنجش میزان برخورداری شهرستان های استان کهگیلویه و بویراحمد از شاخص های توسعه است. بر این اساس؛ در این پژوهش سعی شده است تا 8 شهرستان این استان را بر اساس 8 شاخص: آموزشی، فرهنگی ورزشی، مذهبی، سیاسی اداری، زیربنایی، بهداشتی درمانی، بازرگانی خدمات و حمل‌ونقل ارتباطات، بر پایه سرشماری آماری نفوس و مسکن سال 1390 و سالنامه آماری سال 1392، با استفاده از مدل‌های تاکسونومی عددی و تاپسیس، سطح بندی و میزان درجه توسعه‌یافتگی شهرستان ها تعیین گردد. نوع پژوهش کاربردی توسعه ای است روش گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای و برای تحلیل داده ها و ترسیم نقشه از نرم‌افزارهای excel و arc gis استفاده‌شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که؛ میزان توسعه در شهرستان های استان متعادل نیست و اختلاف قابل‌ملاحظه‌ای میان سطوح توسعه‌یافتگی شهرستان‌های استان وجود دارد؛ به‌طوری‌که از مجموع 8 شهرستان این استان، 2 شهرستان برخوردار، 3 شهرستان نیمه برخوردار و 3 شهرستان نیز در رده شهرستان‌های محروم قرارگرفته اند. بویراحمد به‌عنوان توسعه یافته ترین و لنده به‌عنوان محروم ترین شهرستان های استان کهگیلویه و بویراحمد محسوب گردیده‌اند. این نابرابری فضایی توسعه در شهرستان‌های استان به خاطر توزیع ناعادلانه شاخص‌های مختلف فرهنگی، زیربنایی، اقتصادی و... بوده است؛ که بهبود آن در شهرستان های محروم ضروری می‌باشد.

Assess the degree of development city in Kohgiluyeh and BoyerAhmad of indicators developed using numerical taxonomy models and topsis

One of the pillars of development, its comprehensive and integrated to meet the social and economic imbalances areas. There are different dimensions of inequality and underdevelopment are the most important characteristics that are required to resolve such deficiencies attitude and attention to the distribution of development indicators at different levels. In order to solve the problems of regional imbalance, first, to recognize and categorize different regions based on. The purpose of this study was to evaluate the development of the Kohgiluyeh and Boyer Ahmad province is the city. Accordingly, in this study, 8 city province on the basis of 8 indicators, education, culturesports, religious, politicaladministrative, infrastructure, health, businessservices and transportcommunication, Based on statistical census of population and housing and Statistical Yearbook and using numerical taxonomy and topsis models, classification and to determine the degree of development of the city. Is applied research, Data of the library and survey data analysis and mapping software for Excel and Arc GIS is used? The results show that, the development in the city is not balanced and there significant difference between the levels of development of the city. So that, from a total of 8 city of the province: 2 city developed. 3 city semideveloped city and 3 city also ranks have been deprived city. Boyer Ahmad as the most developed and Landhi as the poorest city in Kohgiluyeh and BoyerAhmad is been sent. This spatial inequality in the city's development due to unequal distribution of cultural indicators, infrastructure, economic, etc. that are necessary to improve the city's disadvantaged.