اولویت بندی مکانی توسعۀ کارآفرینی با تاکید بر صنایع تبدیلی کشاورزی در مناطق روستایی با بهره گیری از مدل ویکور. مطالعه موردی: دهستان حسین آباد شهرستان انار

امروزه، یکی از مهم ترین مشکلات فرا روی نواحی روستایی در جوامع در حال توسعه و حتی کشورهای صنعتی معضلخوانده « کارآفرینی » بیکاری است و مجموعه راه حل هایی که به منظور برون رفت از این مشکل ارایه شده اس ت، به اصطلاحمی شود. در اقتصاد رقابتی و مبتنی بر بازار امروزی از کارآفرینی به عنوان موتور توسعۀ اقتصادی یاد می شود که می تواند در رشداقتصادی کشورها، ایجاد اشتغال و رفاه اجتماعی نقش مهمی را بر عهده داشته باشد . از آن جهت که اقتصاد و معیش ت اغلبروستاییان در کشورمان وابسته به کشاورزی است، ایجاد و توسعۀ صنایع تبدیلی و تکمیلی در بخش کشاورزی می تواند به عنوان راه گشایی در این امر مورد توجه قرار گیرد. هدف این پژوهش اولویت بندی مکانی- فضایی استقرار طرح های کارآفرینی با تاکید بر صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی در دهستان حسین آباد از توابع شهرستان انار می باشد. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی است که جهت رتبه بندی 8 روستای بالای 60 خانوار، از مدل تصمیم گیری چندمعیارة ویکور (vikor) و شیوه های تحلیلی استفاده شده است. بر پایۀ یافته های پژوهش، شاخص های هفتگانۀ (جمعیت، سطح زیرکشت، متوسط تولیدات، راه ارتباطی، منابع آب، خدمات زیربنایی و توپوگرافی) صنایع تبدیلی و تکمیلی در چارچوب مدل ویکور نشان می دهد که روستای گلشن به واسطۀ قرارگیری در مسیر راه ارتباطی و همچنین تمرکز امکانات و تاسیسات زیربنایی و با مقدار q، صفر و بر اساس شاخص های s و r بهترین رتبه را دارا بوده است؛ در مقابل روستای احمدآباد با مقدار q، یک و به خاطر جمعیت فعال کم، بعد مسافت و دسترسی دشوار، پایین ترین مقدار مطلوبیت را برای استقرار صنایع تبدیلی و تکمیلی، در بین روستاهای نمونه را به خود اختصاص داده است.