بهبود الگوهای کیفیت فضایی پارک های شهری به منظور افزایش تعاملات اجتماعی شهروندان. نمونه موردی: پارک های شهر گرگان

در سال های اخیر به دلیل رشد شهرنشینی و زندگی مکانیکی، افراد با انزواطلبی و کاهش تعاملات اجتماعی روبه رو هستند.پارک ها به عنوان یکی از فضاهای مهم شهری نقش بسزایی در افزایش تعاملات اجتماعی میان افراد ایفا می کنند؛ به همین دلیلضرورت دارد پارک های شهری به گونه ای طراحی شوند تا به نیاز تعاملات اجتماعی میان افراد پاسخ دهند. این پژوهش به منظورارتقاء تعاملات اجتماعی میان افراد به بررسی رابطه کیفیت فضایی با تعاملات اجتماعی شهروندان در پارک های شهری میپردازد.روش انجام پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی می باشد که برای جمع آوری داده های مورد نیاز از روش پیمایشی استفاده شده است.داده ها از طریق 359 پرسش نامه که به صورت کاملاً تصادفی از میان مراجعه کنندگان به سه پارک ملت، شهر و چاله باغ در شهرگرگان به دست آمده است و با روش های آماری توصیفی و تحلیل همبستگی پیرسون، و تحلیل رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل هاصورت گرفت. نتایج نشان داد که کیفیت فضایی پارک های شهری بر تعاملات اجتماعی افراد تاثیرگذار است و مولفه های کیفیت فضایی خوانایی، نفوذپذیری، تنوع، انعطافپذیری، سرزندگی و تناسب بصری به ترتیب با بتای 57، 0.27، 0/64، 0/36، -0/13، 0/36، -0/001 با تعاملات اجتماعی ارتباط چشمگیری دارند و مولفه تنوع در سطح بالاتری نسبت به بقیه مولفه ها قرار دارد. در نهایت با توجه به چهار مولفه تنوع ،خوانایی،سرزندگی و نفوذپذیری که تاثیر گذاری بیشتری بر تعاملات اجتماعی دارند، به ارائهراهکارها و پیشنهاد هایی جهت افزایش تعاملات اجتماعی میان شهروندان در پارک های شهری پرداخته شد