بررسی و سنجش راهکارها و سیاست‌های موثر در مدیریت اراضی رها شده شهری، نمونه موردی شهر ایلام

طی چند دهه‌ی اخیر، شهرنشینی و شکل‌گیری فضاهای شهری، روند شتابانی به خود گرفته است، به طوری که بخش وسیعی از عرصه‌های پیرامونی شهرها تخریب شده و به دنبال این توسعه‌ی بی‌برنامه، بسیاری از اراضی و بافت‌های درون شهری از جریان توسعه و عمران باز مانده و به صورت رها شده، باقی مانده‌اند. با توجه به اهمیت و نقش حساس زمین در توسعه شهری، مدیریت اراضی رها شده ضرورت دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی راهکارها و سیاست‌های موثر در مدیریت اراضی رها شده‌ی شهری(نمونه موردی: شهر ایلام) می‌باشد. نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی به صورت توصیفی تحلیلی است. و برای جمع‌آوری داده‌ها از روش پیمایشی و کتابخانه‌ای استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss و بهره‌گیری از آزمون‌هایی همچون ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t و نیز رگرسیون چندگانه می‌باشد. سیاست‌های و راهکارها مورد بررسی در این پژوهش، شامل دخالت مستقیم دولت، ابزارهای مالی و ابزارهای برنامه‌ریزی شهری است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که رابطه معناداری بین شاخص‌های مورد بررسی(دخالت مستقیم دولت، ابزارهای مالی، ابزارهای برنامه‌ریزی شهری) و کنترل شدت رها شدگی اراضی وجود دارد و از بین این شاخص‌ها، سیاست دخالت مستقیم دولت، بیشترین نقش را در راستای مدیریت اراضی رها شده و جلوگیری از تشدید رها شدگی اراضی در محدوده‌ی مورد مطالعه ایفا کرده است. در مجموع می‌توان گفت؛ در صورتی که از زمین‌های درون شهری ایلام درست استفاده شود و به شکل صحیحی مدیریت گردد، تا چند دهه‌ی آینده نیاز به گسترش فیزیکی نداشته و می‌توان در جهت رسیدن به شکل پایداری شهری گام برداشت.