هستی ‌شناسی حسابداری مدیریت در بستر پست‌ مدرنیته ( اجراگری، کنشگر -شبکه و کاربردها)

در پارادایم کارکردگرایی، حسابداری مدیریت همچون ابزار و دستگاه نمادین خنثایی می‌باشد که به بازنمایی بی‌طرفانه می‌پردازد و هستی‌شناسی برآمده از چنین پارادایمی، جدایی واقعیت‌ها از شیوه‌های حسابداری است. در پارادایم‌های نوین منبعث از پست‌مدرنیته، به رویکرد اجراگری می‌رسیم که بر اساس آن حسابداری با ایجاد مرزهای شناختی که شیوه‌های اجتماعی را در نظریه اقتصادی و مالی جای می‌دهند، نقش‌های قلمروپردازی، واسطه‌گری، قضاوت و ذهنیت سازی برای مخاطب را می‌پذیرد. در همین راستا بر پایه نظریه شبکه – کنشگر، حسابداری مدیریت یک کنشگر در تعامل با سایر کنشگران در شبکه‌های درهم‌تنیده از افراد، سازمان‌ها و بازارها است که می‌تواند موجب تغییر در دیگر کنشگران گردد و اجراگری خلاقانه می‌تواند جولانگاهی برای نفوذگری و مداخله‌گری گردد و به تبع آن محاسبات سیاسی برای استدلالات اقناعی در هستی‌شناسی حسابداری مدیریت هویدا شود. در این مقاله بر اساس پژوهشی مبتنی بر تحلیل فلسفی، جامعه شناختی و اقتصادی به هستی‌شناسی حسابداری مدیریت با تاکید بر مقوله اجراگری و نظریه کنشگر شبکه پرداخته شده است و به سه کاربرد آن در حوزه مسئولیت‌پذیری اجتماعی، حرفه‌ای گرایی و پاسخگویی نیز اشاره شده است. نتیجه آنکه حسابداری مدیریت در فرایندهای هوشمندانه شبکه‌ای هویت می‌یابد و نمی‌توان در شبکه‌های واقعی از نقش اساسی عناصر مجازی و موضع ناپذیر «قدرت و ایدئولوژی» غافل بود.