تاثیر سوگیری‌های قضاوتی بر کارکرد تکنیک‌های حسابداری مدیریت

هدف اصلی این مقاله بررسی اثرات سوگیری های رفتاری در سطح قضاوت بر کارکرد تکنیک های حسابداری مدیریت می باشد. متغیر وابسته تحقیق، کارکرد تکنیک های حسابداری مدیریت در سطوح صحت و دقت قضاوت های مدیران در بودجه بندی و پیش بینی ها‏‏، تحلیل بعد نامطلوب ریسک، ‏ارزیابی عملکرد، انتخاب راهکارهای ریسکی، وزن بندی احتمالات در پدیده های ریسکی، مدیریت ریسک در سطح کنترل و بازخورد نتایج تصمیمات مرتبط با پدیده های ریسکی می باشد. متغیرهای مستقل تحقیق سوگیری های قضاوتی افراد شامل سوگیری های فرا اعتمادی، بهینه بینی، رویدادگرایی و نماگرایی است. به منظور آزمون فرضیه ها از مدل سازی معادله ساختاری به روش حداکثر درست نمایی ((ml بهره گرفته شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین سوگیری های فرا اعتمادی، بهینه بینی و کارکرد تکنیک های حسابداری مدیریت رابطه معکوس معناداری وجود دارد. همچنین بین سوگیری رویدادگرایی و کارکرد تکنیک ها رابطه مستقیم معناداری مشاهده گردید و سوگیری نماگرایی و کارکرد تکنیک ها فاقد رابطه معنادار می باشند.