تاثیر گزارشگری پایداری بر کاهش عدم تقارن اطلاعاتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه شرکت ها برای بقا در عرصه رقابت، علاوه بر حفظ توان مالی، لازم است مسوولیت اجتماعی و زیست محیطی خود و تاثیرات آن را بر جامعه را مد نظر قرار دهند و در این زمینه، اطلاعات  خود را افشاء کنند. بطوریکه همه ذینفعان از آن اطلاعات در تصمیم گیری های خود، استفاده کنند. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر  گزارشگری پایداری بر کاهش عدم تقارن اطلاعاتی می باشد. گزارشگری پایداری با ارایه اطلاعات در سه حوزه اقتصادی، زیست محیطی و مسوولیت اجتماعی، اطلاعات مورد نیاز برای ذینفعان مختلف را فراهم می آورد. وجود عدم تقارن اطلاعاتی میان ذینفعان، منجر به ناکارایی بازار سرمایه می شود. پژوهش حاضر از گونه پژوهش‌های نظری کاربردی است. در این پژوهش، اطلاعات عملکردی 131 شرکت به روش حذفی از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1390-1397 مورد بررسی قرار گرفته است. جهت اندازه گیری گزارشگری پایداری از چک لیست امتیازی، در مولفه های اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی و برای اندازه گیری عدم تقارن اطلاعاتی از دقت پیش بینی تحلیل گران مالی استفاده شده است. آزمون فرضیه های پژوهش نیز با استفاده از رگرسیون خطی چندگانه با الگوی داده های ترکیبی انجام گرفته است. نتایج آزمون ها نشان داد که گزارشگری پایداری در این شرکت ها با عدم تقارن اطلاعاتی رابطه معکوس و معنادار داشته است. این بدان معناست که افزایش امتیاز گزارشگری پایداری منجر به کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، افزایش دقت پیش بینی مدیران می شود.