بررسی رابطه بین دفعات گزارشگری مالی و کوته‌بینی مدیریت

افزایش دفعات گزارشگری مالی همواره به‌عنوان مکانیسمی برای افزایش شفافیت اطلاعات مالی مدیران و شرکت‌ها قلمداد شده است و به‌عنوان یک عامل مثبت که نتایج مناسبی برای تصمیمات سرمایه‌گذاری دارد در نظر گرفته شده است. لیکن برخی مطالعات اخیر بیانگر آن است که اگرچه افزایش دفعات گزارش عاملی مهم در بهبود شفافیت و کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بوده اما می‌تواند مدیران شرکت‌ها را به سمت اتخاذ رویکرد کوته‌بینانه ترغیب نماید. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین دفعات گزارشگری مالی و کوته‌بینی مدیریت در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1392 تا 1396 می باشد. برای انجام این پژوهش نمونه‌ای متشکل از 51 شرکت بورس اوراق بهادار تهران انتخاب گردید و با بهره گیری از الگوی رگرسیون چند متغیره لجستیک فرضیه ‌پژوهش مورد آزمون قرار گرفت. یافته‌ بدست آمده از پژوهش حاکی از آن است که بین دفعات گزارشگری مالی و کوته‌بینی مدیریت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به‌عبارت دیگر افزایش دفعات گزارشگری مالی منجر به کوته‌بینی مدیریتی شده و این عامل باعث می‌شود مدیران از سرمایه‌گذاری در بخش‌های تحقیق و توسعه، بازاریابی و فعالیت‌هایی که در بلند مدت به نفع شرکت است، غافل بمانند.