نقش حسابداری ذهنی در تصمیمات بودجه بندی سرمایه ای

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر منبع تامین مالی بر تصمیمات بودجه بندی سرمایه ای می پردازد و به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا استفاده مدیران از حسابداری ذهنی در این تصمیمات، می تواند موجب خطاهای تصمیم گیری هزینه بر شود. این پژوهش از نوع علی(تجربی) می باشد و از روش آزمایش با طرح عاملی 2×2 بین گروهی بهره برده است. متغیرهای مستقلی که مورد دستکاری قرار می گیرند، منبع تامین مالی گذشته دارایی فعلی و منبع تامین مالی دارایی آتی می باشد. نمونه آماری 160 آزمودنی به صورت ترکیبی از افراد حرفه و دانشگاهی می باشد که به شکل تصادفی در چهار گروه تخصیص یافته اند. نتایج پژوهش نشان می دهد مدیران تمایل کمتری به کنارگذاری دارایی تامین مالی شده از طریق استقراض نسبت به دارایی مشابه تامین مالی شده از طریق سرمایه دارند. علت این تمایل کمتر، تا حدی به دیدگاه افراد در خصوص منافع عاید شده از دارایی بازمی گردد. این پژوهش نشان می‌دهد یک عامل روان شناختی ممکن است مدیران را از سرمایه‌گذاری‌ در پروژه‌هایی که طبق تکنیک‌های بودجه‌‌بندی سرمایه‌ای بایستی آن‌ها را پذیرفت، بازدارد؛ لذا می‌تواند اطلاعات تکمیلی ارزشمندی را نسبت به تحقیقات بودجه‌بندی سرمایه‌ای فراهم نماید.