ارائه نظریه‌ای داده بنیاد برای تبیین فرآیند «شکل گیری نشاط و پویایی علمی در دانشگاه‌ها و مراکز علمی»

نشاط و پویایی علمی حیاتی‌ترین عامل در رشد و تعالی مراکز علمی و دانشگاهی است و پژوهش حاضر به دنبال تبیین فرآیند شکل‌گیری آن در این مراکز است. داده‌ها مبتنی بر نمونه‌گیری نظری و مصاحبه نیمه ساختاریافته با 22 نفر از مطلعان کلیدی گردآوری شد. در چهاردهمین مصاحبه، اشباع نظری داده‌ها حاصل شد. به‌منظور رواسازی یافته‌ها، مصاحبه‌ها تا بیست‌ و دومین نفر ادامه یافت. نتایج حاصل از این مطالعه به اساتید شرکت‌کننده در این پژوهش ارائه و نتایج مطالعه، تایید شد. تحلیل داده‌ها در چارچوب نظریه برخاسته از داده‌ها به شکل‌گیری و بازنمایی «فرآیند نشاط و پویایی علمی» در مراکز علمی و دانشگاهی در قالب نظریه‌ای بنیادین با محوریت «خودتعالی‌جویی حکمت گرا» منتهی شد. این نظریه در نگاهی کلان‌تر با این گزاره‌ تبیین می‌گردد که پدیده نشاط و پویایی علمی، برآیندی از فرآیند منظم و یکپارچه تاثیر و تاثر میان‌ پدیده‌های «نشاط و پویایی عمومی» و «تعامل چندوجهی با محیط پیرامونی»، است. در این مطالعه این تعاملات چندسطحی و چندبعدی به تدوین «مدل چهار حلقه‌ای نشاط و پویایی علمی» منتهی شد.

using grounded theory to explain the process of formation of scientific vitality and dynamism in scientific and academic centers

scientific vitality and dynamism is the most important factor of growth and excellence in the scientific centers and this study sought to explain the formation of it in these centers. data were gathered in semi-structured interviews with 22 participants (12 graduate students and 10 professors of scientific board) by purposive sampling. the data analysis led to explain the process of formation of scientific vitality and dynamism in academic and scientific centers by grounded theory. this fundamental theory focuses on self-transcendence has found wisdom (wisdom-oriented self-improvement). this theory led to a meaningful and positive hypothesis that says: the phenomenon of scientific vitality and dynamism relates with the phenomenon of public vitality and dynamism; and led to format “four rings model of scientific vitality and dynamism”.