عملکرد راهبرد تجاری‌سازی خرید و ادغام؛ طراحی و تبیین الگو در صنعت داروهای زیستی ایران

زیست فناوری پزشکی یا درمانی به توسعه ابزارهای تحقیقاتی، تشخیص، توسعه و تحویل داروها و واکسن ها از طریق استفاده از سیستم ها یا فرآیندهای سلولی و مولکول های زیستی اختصاص دارد. یک انتخاب راهبردی بسیار مهم بنگاه های فناوری محور در صنعت داروهای زیستی، راهبرد تجاری سازی است. راهبرد خرید و ادغام به عنوان یکی از راهبرد های تجاری سازی داروهای زیستی در مقایسه با دیگر راهبرد ها کمتر در ادبیات پژوهش مورد توجه و تدقیق واقع شده است. هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل جامع راهبرد تجاری سازی خرید و ادغام در صنعت داروهای زیستی کشور برمبنای رویکرد آمیخته متوالی کیفی کمی است. برای تحلیل ادبیات پژوهش از روش فراترکیب و برای اعتبارسنجی محتوایی مدل پیشنهادی از تکنیک مدلسازی گروهی برمبنای نظر خبرگان و در بخش کمی براساس راهبرد پیمایش و از تکنیک حداقل مربعات جزئی استفاده شده است. نتایج نشان داد از بین هفت مقوله پیش بین شامل؛ مکمل بودن منابع، عدم تقارن اطلاعاتی، تجربه ائتلاف بین خریدار و شرکت خریداری شده، تجربه خرید مرتبط، نزدیکی فرهنگی، جغرافیایی، و کسب وکار، انتقال دانش و منابع (کارکردی، عملیاتی و مدیریتی) و فرآیند یکپارچگی و مقوله عملکرد به‌عنوان پیآمد این راهبرد، در صنعت داروهای زیستی کشور تنها مقوله مکمل بودن منابع برای شرکت های فعال در این صنعت به‌عنوان عامل پیش بین مطرح است.

Performance of commercialization strategy, acquisition and merger; Design and explanation of model in Iranian biopharmaceutical industry

Medical or therapeutic biotechnology is the development of research tools, the diagnosis, development and delivery of drugs and vaccines through the use of cellular systems or processes and biological molecules. A very important strategic choice of technologyoriented enterprises in the biopharmaceutical industry is the commercialization strategy. The strategy of purchasing and merging as one of the strategies for commercialization and biomedical drugs has been less considered and researched in the research literature than other strategies. The purpose of this study is to design a comprehensive model of commercialization strategy, merge and acquisition in the country’s biopharmaceutical industry based on a consecutive qualitativequantitative mixed approach. To analyze the research literature, the meta synthesis method and to content validation of the proposed model, the group modeling technique based on the opinion of experts and in a small part based on the survey strategy and the partial least squares technique have been used. The results showed that among the seven categories of predictors, including; Resource complementarity, information asymmetry, experience of alliance between buyer and purchased company, related purchasing experience, cultural, geographical, and business proximity, knowledge and resource transfer (functional, operational, and managerial) and integration process and performance category as The consequence of this strategy, in the biopharmaceutical industry of the country, the only issue is the complementarity of resources for companies active in this industry as a predictor.