پیشران‌ها و موانع عوامل حیاتی موفقیت تفکر راهبردی در سازمان‌های فرهنگی؛ مطالعه موردی: سازمان‌های فرهنگی شهر اصفهان

سازمان‌های فرهنگی از جمله سازمان‌هایی هستند که در محیطی بسیار متغیر و پیچیده فعالیت می‌کنند و به همین دلیل نیازمند برنامه‌ریزی راهبردی و پیش از آن رخ دادن تفکر راهبردی در ذهن مدیران این سازمان‌ها می‌باشند. تفکر راهبردی فرایندی است که به‌واسطه آن مدیر با نگرشی کل‌گرایانه به بحران‌‌ها و فرایند‌های مدیریتی روزانه، دیدگاه متفاوتی از سازمان و محیط متغیر آن کسب می‌کند. کمبود چارچوب نظری در این حوزه محققان این مقاله را بر آن داشت تا در این مقاله دست به ارائه پیشران‌ها و موانع عوامل حیاتی موفقیت تفکر راهبردی در سازمان‌های فرهنگی بزنند. مقاله حاضر بخشی از یک تحقیق کیفی با روش تئوری داده بنیاد است که در آن تعداد 22 نفر از مدیران فرهنگی شهر اصفهان از طریق روش نمونه‌گیری هدفمند (نمونه‌گیری نظری) و به روش گلوله برفی انتخاب شده است. داده‌های پژوهش به روش مصاحبه نیمه‌ساختاریافته جمع‌آوری شده و به‌وسیله نرم‌افزار کیفی nvivo8 تحلیل گردیده و مدل تحقیق ارائه شده است. در نهایت یافته‌های این پژوهش به دو دسته موانع (تاکید بر سلسله‌مراتب سازمانی، تصمیم‌گیری در لایه‌های بالایی سازمان، محدودیت در منابع سازمانی، شاخص‌های مبهم در سنجش عملکرد) و پیشران‌های (پایش مداوم محیطی، مشورت با نخبگان، درک موثر از رقیبان، شهود محور بودن تصمیمات، نیروی انسانی خلاق و هدف‌گذاری کلان) عوامل کلیدی موفقیت تفکر راهبردی در سازمان‌های فرهنگی تقسیم شده است.