نقش میانجی اضطراب و اجتناب شناختی در رابطه بین کمال ‌گرایی منفی و اهمال‌کاری

کمال‌گرایی به عنوان یک ویژگی شخصیت یپایدار جنبه‌های مختلف زندگی انسان را به‌طور پیچیده‌ای تحت تاثیر قرار می‌دهد. مطالعات مختلف نشان می‌دهد افراد کمال‌گرا برای کاهش اضطراب خود دچاراهمال‌کاری می‌شوند.هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش واسطه‌ای اجتناب شناختی و اضطراب به عنوان مولفه‌های شناختی در رابطه بین کمال‌گرایی و اهمال‌کاری است. بدین منظور نمونه‌ای شامل 278 دانشجو (160 نفر زنو 118 نفرمرد ) با میانگین سنی 4/25 و انحراف معیار 50/5 در مقطع کارشناسی،کارشناسی ارشد و دکتری از پنج دانشگاه دولتی به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شد.برای جمع‌آوری داده‌ها دانشجویان به مقیاس کمال‌گرایی فراست، مقیاس اهمال‌کاری سولومون و راثبلوم، مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس و مقیاس اجتناب شناختی پاسخ دادند. به منظور تحلیل داده‌ها از مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد روابط علّی معنی‌دار و مثبت بین کمال‌گرایی، اضطراب و اهمال‌کاری وجود دارد و نقش میانجی اجتناب شناختی به‌‌طور غیرمستقیم از طریق اضطراب در رابطه بین کمال‌گرایی و اهمال‌کاری تایید شد. بنابراین اجتناب شناختی زمانی که باعث افزایش اضطراب در افراد کمال‌گرا می‌شود، اهمال‌کاری و تعلل‌ورزی بیشتری را به دنبال دارد.