اثربخشی آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان‌شناسی مثبت‌نگر بر راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و نشخوار خشم در دانشجویان دختر

هدف ازاین پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان شناسی مثبت نگر برراهبردهای شناختی تنظیم هیجان و نشخوار خشم در دانشجویان دختر ساکن در خوابگاهدانشگاه شهید چمران اهواز بود. نمونه ی اولیه، 400 دانشجوی دختر (میانگین سنی57/21) بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، انتخاب شدند ومقیاس نشخوار خشم ساخودولسکی، گلوب و کرومول و پرسشنامه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان گارنفسکی، کرایج و اسپین هوون راتکمیل نمودند. از بین 66 نفر دانشجو که دارای نشخوار خشم بالا بودند، 30 نفر بهصورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایشی و گروه کنترل گماشته شدند. گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه تحت گروه درمانی آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان شناسی مثبت نگر قرارگرفت در حالی که گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری داده ها نشان داد که آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان شناسی مثبت نگر بهصورت معنی داری، باعث کاهش نشخوار خشم شد (98/18f=، 001/0>p )، امابر راهبردهای شناختی مثبت و منفی تنظیم هیجان تاثیری نداشت (37/1f= 257/0> p ). این یافته ها نشان می دهد که آموزش مدیریت خشم با رویکرد روان‌شناسی مثبت نگر، می تواند برایافراد با نشخوار خشم بالا، مفید باشد.