بررسی رابطه بین بدرفتاری‌های دوران کودکی، فقدان‌ها و جدایی‌های اولیه و بدتنظیمی هیجانی با اختلال شخصیت مرزی

هدف از تحقیق حاضر، پیش‌بینی اختلال شخصیت مرزی بر اساس تجارب تروماتیک دوران کودکی (سابقه‌ی بدرفتاری و فقدان‌ها و جدایی‌های اولیه از اعضای خانواده) با نقش تعدیل‌کنندگی بدتنظیمی هیجانی بود. بدین منظور، 413 شرکت‌کننده از دانشجویان دانشگاه تهران به شیوه‌ی نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه‌های اطلاعات دموگرافیک، مقیاس شخصیت مرزی، پرسشنامه‌ی کودک‌آزاری و مقیاس دشواری در تنظیم هیجانی (ders) استفاده شد. داده‌های خام به دست آمده با استفاده از مدل معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌های پژوهش فعلی، به تحقیقات قبلی نزدیک بود. نتایج نشان داد که مدل نظری برازش مناسبی دارد و تجارب تروماتیک دوران کودکی (بویژه آزارهای هیجانی) و بدتنظیمی هیجانی، پیش‌بین‌های خوبی برای اختلال شخصیت مرزی هستند.