بررسی رابطه حمایت خانواده، خودکارآمدی مسیر شغلی و عزت نفس با خودکارآمدی تصمیم‌گیری مسیر شغلی دانش‌آموزان

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه علی بین متغیرهای خودکارآمدی مسیر شغلی، عزت نفس و حمایت خانواده با خودکارآمدی تصمیم‌گیری مسیر شغلی دانش‌آموزان اول متوسطه شهر اصفهان بود. از ‌اینرو 287 دانش‌آموز دختر و پسر اول متوسطه ناحیه دو و شش به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه حمایت والدین، پرسشنامه خودکارآمدی تصمیم‌گیری، پرسشنامه باور به مهارت‌ها و عزت نفس بودند. طرح پژوهشی همبستگی (از نوع تحلیل ساختاری) بود. داده‌ها از روش الگویابی معادلات ساختاری (sem) و استفاده از نرم‌افزارهای spss ویراست 18 و amos ویراست 20 تحلیل شدند. نتایج تحلیل، برازندگی مدل فرضی را پس از برخی شاخص‌های اصلاحی برای کوواریانس بین خطاهای مربوط به خود ارزیابی و هدف‌گذاری تایید کردند و نشان داد مسیر‌های مستقیم حمایت خانواده و خودکارآمدی بر خودکارآمدی تصمیم‌گیری مسیر شغلی دانش‌آموزان مثبت و معنی‌دار است. اثر غیرمستقیم حمایت خانواده و خودکارآمدی از طریق عزت نفس مثبت و معنی‌دار به دست آمد. با توجه به اهمیت خودکارآمدی تصمیم‌گیری مسیر شغلی دانش‌آموزان اول دبیرستان در تعیین مسیر تحصیلی در پایه‌های بعدی، بایستی به عوامل تاثیرگذار بر آن از جمله متغیرهای مورد بررسی در ‌این پژوهش توجه نمود.