تاثیر روش آموزش چندحسی فرنالد و تمرین و تکرار در بهبود اختلال ویژه‌ی یادگیری خواندن دانش‌آموزان ابتدایی

هدف از این پژوهش، مقایسه روش چندحسی فرنالد و روش تمرین و تکرار در بهبود اختلال ویژه‌ی یادگیری دانش‌آموزان دارای اختلال خواندن است. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با گروه گواه و انتصاب تصادفی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. نمونه شامل 39 دانش‌آموز (18 پسر و 21 دختر) بود که بصورت تصادفی ساده از میان دانش‌آموزان دارای اختلال ویژه یادگیری خواندن پایه‌ی سوم ابتدایی شهر جوانرود، در سال تحصیلی86-85 انتخاب شدند. آزمودنی‌ها بطور مساوی در سه گروه (آموزش با روش چندحسی فرنالد، تمرین و تکرار و گروه گواه) قرار گرفتند و از نظر هوشبهر، جنس، تحصیلات والدین و آموزش رسمی در مدارس عادی همتا شدند. نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری نمرات پس‌آزمون در آزمون خواندن پژوهشگر ساخت، بیانگر تفاوت معنی‌دار میان گروه‌ها است. نتایج تحلیل کواریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که روش آموزش چندحسی فرنالد موجب بهبود عملکرد دانش آموزان دارای اختلال خواندن نسبت به گروه تمرین و تکرار در خواندن شفاهی (001/0p < )، سرعت خواندن شفاهی (001/0p < )، خواندن خاموش (05/0p < )، خواندن لغات خارج از متن (001/0p < ) و سرعت خواندن لغات خارج از متن (001/0p < ) شد. عملکرد گروه تحت آموزش تمرین و تکرار نیز در خواندن شفاهی (01/0p < ) و خواندن لغات خارج از متن (001/0p < ) بهتر از گروه کنترل بود.