آموزش و تدوین بسته شفقت درمانی بومی بر سلامت روان، سرمایه‌ روانشناختی و سبک زندگی زنان شاغل شهر اصفهان

هدف این پژوهش آموزش و تدوین بسته شفقت درمانی بومی بر سلامت روان، سرمایه‌ روانشناختی و سبک زندگی زنان شاغل شهر اصفهان بود. روش پژوهش به دو روش پژوهش کیفی از نوع تحلیل محتوا و روش پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمونپس‌آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان شاغل مراجعه کننده به مراکز مشاوره با گروه سنی 25 تا 45 سال شهر اصفهان و حجم نمونه شامل 30 نفر که 15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل جایگیری و به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. شفقت درمانی بومی برای زنان گروه آزمایش (در 8 جلسه) هر هفته دو جلسه به مدت 90 دقیقه اجراء شد. ابزارهای اندازه‌گیری شامل پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1972)، پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتاتز (2007) و پرسشنامه سبک زندگی میلر اسمیت (1988) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کواریانس چند‌متغیره و تک‌متغیره و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در سطح ⍺=0/05 بین میانگین نمرات پس آزمون سبک زندگی، سلامت روان و سرمایه‌ روانشناختی زنان گروه آزمایش و کنترل وجود داشت. اندازه اثر نشان‌دهنده این است که در نمرات پس‌آزمون متغیر سبک زندگی 33 درصد، متغیر سلامت روان 66 درصد، و در متغیر سرمایه‌ روانشناختی 40 درصد، تحت تاثیر آموزش بسته بومی شفقت درمانی قرار دارد . بنابراین می‌توان نتیجه گرفت، آموزش شفقت درمانی بومی بر سبک زندگی، سلامت روان و سرمایه‌ روانشناختی زنان شاغل پژوهش حاضر تاثیر داشته است.

Training and development of indigenous compassion therapy package on mental health, psychological capital and lifestyle of working women in Isfahan

The purpose of this study was to educate and develop a package of indigenous compassion therapy on mental health, psychological capital and lifestyle of working women in Isfahan. The research method was qualitative research methods of with two experimental and control groups. The statistical population included all working women referring to counseling centers in the age group of 25 to 45 years in Isfahan and the sample size included 30 people, 15 of whom were placed in the experimental group and 15 in the control group and selected by purposive sampling. Indigenous compassion therapy for women in the experimental group (in 8 sessions) was performed twice a week for 90 minutes. Measurement tools included the Goldberg General Health Questionnaire (1972), the Lutatz Psychological Capital Questionnaire (2007), and the Miller Smith Lifestyle Questionnaire (1988). Multivariate and univariate analysis of covariance and repeated measures analysis of variance were used to analyze the data. The results showed that there was a significant difference at the level of ⍺ = 0.05 between the mean scores of lifestyle tests, mental health and psychological capital of women in the experimental and control groups. The effect size indicates that in the posttest scores, the lifestyle variable is 33%, the mental health variable is 66%, and in the psychological capital variable is 40%, it is affected by the indigenous compassionate education package. Therefore, it can be concluded that indigenous compassion education has an effect on lifestyle, mental health and psychological capital of women working in the present study.