مقایسه اثربخشی «گروه‌درمانی مبتنی بر شیوه‌های تعاملی و روان‌نمایشگری» بر خودآگاهی هیجانی دختران نوجوان با پریشانی روان شناختی

هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر شیوه‌های تعاملی و روان‌نمایشگری بر خودآگاهی هیجانی دختران نوجوان با پریشانی روان‌شناختی بود. روش پژوهش حاضر آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. شرکت‌کنندگان پژوهش شامل 33 دختر 1614 ساله دانش‌آموز با پریشانی روان‌شناختی در سال تحصیلی 96 1395 بود. ایشان با نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی در سه گروه مساوی جایگزین شدند. مداخله در چارچوب 10 جلسه دوساعته به روش درمان گروهی مبتنی بر شیوه‌های تعاملی و روان‌نمایشگری صورت گرفت و شرکت‌کنندگان در مراحل خط پایه و پس از درمان توسط دو پرسشنامه پریشانی روان‌شناختی کسلر و خودآگاهی هیجانی ریف مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس یک متغیره و چندمتغیره تجزیه‌وتحلیل شد. نتایج تحلیل آماری نشان داد که گروه‌درمانی به شیوه‌های تعاملی و روان‌نمایشگری اثر معنی‌داری در افزایش خودآگاهی هیجانی (eta=0.50)، مولفه‌های آن شامل تمایز گذاری هیجانات (eta=0.25)، به اشتراک‌گذاری کلامی هیجان(eta=0.42) داشته است و در مقایسه تنها درمان روان‌نمایشگری به شکل معنی‌داری توانسته مولفه آگاهی بدنی هیجان(eta=0.35) را نیز بهبود ببخشد. یافته‌ها به‌طورکلی بیانگر آن است که گروه‌درمانی به شیوه‌های تعاملی و روان‌نمایشگری علاوه بر کمک به‌سلامت روان‌شناختی نوجوانان، بر بهبود خودآگاهی هیجانی آن‌ها نیز موثر است.

Comparing the Effectiveness of Group Therapy by “Interaction and Psychodrama” on Emotional Awareness of Adolescent Girls with Psychological Distress

Introduction Adolescents experience more positive and negative emotions and emotional fluctuations in comparison to children and adults, so emotion regulation is more important in these ages. In this regard, emotional awareness, as a component and prerequisite of adaptive emotional regulation, is defined as the ability to focus on emotions, understanding its type and source, distinguishing positive and negative emotions in oneself and others. The purpose of this study was comparing the effects of group therapy, based on interaction and psychodrama methods, on emotional awareness in adolescent girls with psychological distress.   Method The method of present study was an experimental research, a pretestposttest design with control group. The participants of this study were consisted of 33 female students (aged 1416) with psychological distress in academic year 20162017. They were selected by purposive sampling method and then randomly assigned into three equal groups. Intervention was conducted in 10 sessions of 2hour group therapy, based on interaction and psychodrama, and participants were tested at baseline and posttreatment stages by two questionnaires, Kessler Psychological Distress (K10) and Riffe Emotional Awareness (EAQ30). The Data were analyzed using univariate and multivariate analysis of covariance ANCOVA and MANCOVAmethods.   Results Statistical analysis results showed that group therapy, based on interaction and psychodrama methods, had a significant effect on increasing emotional selfawareness (Eta=0.50), it’s components including differentiating emotions (Eta=0.25) and verbal sharing (Eta=0.42) and reducing psychological distress (Eta=0.33) in adolescents. In comparison only psychodrama was significantly effective on improving bodily awareness component (Eta=0.35). The finding generally showed that group therapy based on interaction and psychodrama methods in addition to helping adolescents’ psychological wellbeing is also effective in improving their emotional selfawareness.   Discussion Group therapy as an effective and economic way of therapy can help to improve the emotional selfawareness, emotional regulation and psychological wellbeing. It can be used at different levels of prevention and treatment of various disorders in society’s different groups, especially adolescents.