تاثیر آموزش واقعیت‌درمانی بر خودمراقبتی و خودتنظیمی هیجانی مردان معلول جسمی حرکتی

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش واقعیت‌درمانی بر خودمراقبتی و خودتنظیمی هیجانی مردان معلول جسمی-حرکتی بود. پژوهش حاضر از نظر روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه‌ای مردان 20 تا 35 ساله معلول جسمیحرکتی مراجعه‌کننده به آسایشگاه معلولین شادگان در سال 1397 بود. از میان جامعه آماری با استفاده از روش هدفمند و بر اساس نمرات پرسشنامه‌های رفتارهای خودمراقبتی و پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی در پیش‌آزمون، 30 نفر که ملاک‌های ورود به مطالعه را داشتند انتخاب و به‌صورت تصادفی در 2 گروه، 15 نفره آزمایش و گواه تقسیم شدند و تنها گروه آزمایشی، آموزش واقعیت‌درمانی را به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت کردند و گروه گواه مداخله‌ای دریافت نکردند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم‌افزار spss22 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین گروه آزمایشی و گروه گواه در هر دو متغیر خودمراقبتی و خودتنظیمی هیجانی تفاوت معنی‌دار وجود دارد. بر این اساس آموزش واقعیت‌درمانی بر خودمراقبتی و خودتنظیمی هیجانی مردان معلول جسمی-حرکتی موثر است.

The Effectiveness of Reality Therapy Training on Self Care and Self Regulation of Men with Physical and Mental Disabilities

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of reality therapy training on selfcare and self regulation of men with physical and mental disabilities. The population of this study consists of all males from 20 to 35 years of physical and motor disabilities referring in Shadegan Hospices 2018. Among the statistical population, using the targeted method and based on the scores of Selfcare behaviors questionnaires and Emotional SelfRegulatory Questionnaire in pretest, 30 people who had entry and exit criteria formed the statistical sample. The 30 subjects were randomly assigned into two groups of 15 subjects who were tested and controlled, and the experimental group received the reality of the treatment and the control group on the waiting list. For analysis of data, covariance analysis and SPSS 21 software were used. The results of the study showed that the reality therapy was effective on the selfcare and selfregulation of men with physical and motor disabilities, that is, selfcare and selfregulation of Men with physical and motor disabilities participating in the experimental group was significantly higher than the control group.