مقایسۀ اثربخشی تحلیل رفتارمتقابل و آموزش تنظیم هیجان بر باورهای غیرمنطقی و سبک‌های تصمیم‌گیری دختران نوجوان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر تحلیل‌رفتارمتقابل و آموزش تنظیم‌هیجان و تبیین تفاوت این دو روش آموزشی در اصلاح باورهای غیرمنطقی و سبک‌های تصمیم‌گیری دختران نوجوان انجام شد. روش: در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. نمونۀ پژوهش حاضر شامل 34 دانش‌آموز دختر پایۀ دوم تا سوم مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 9495 دبیرستان‌های شهر فردیس بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در سه گروه گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ سبک‌های تصمیم‌گیری اسکات و بروس (1995) و پرسشنامۀ باورهای غیرمنطقی جونز (1969) است. برای آموزش مبتنی بر تحلیل‌رفتارمتقابل از بسته آموزش جونز و استوارت (1987) و برای آموزش تنظیم‌هیجان از مدل گراس (2015) استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد هر دو رویکرد تحلیل‌رفتارمتقابل و آموزش تنظیم‌هیجان بر باورهای غیرمنطقی و سبک‌های تصمیم‌گیری نوجوانان موثر است (0.01≥p)؛ اما تفاوت معناداری در میزان اثربخشی بین تحلیل‌رفتار متقابل و آموزش‌تنظیم‌هیجان مشاهده نشد. نتیجه‏گیری: آموزش تحلیل‌رفتارمتقابل و ‌تنظیم‌هیجان می‌توانند بر کاهش باورهای غیر منطقی موثر بوده و سبک تصمیم‌گیری منطقی را افزایش داده و باعث کاهش سبک تصمیم‌گیری وابسته و اجتنابی شوند.

Comparison the Effect of Transactional Analysis with Emotion Regulation Strategies on Irrational Beliefs and DecisionMaking Styles in Female Adolescents

Aim: The purpose of this study was to investigate the effect of transactional analysis and emotion regulation interventions and to explain the differences between these two method on irrational beliefs and decisionmaking styles of female adolescent. Method: In this research a qausiexperimental method was used with pretest and posttest design with control group. The sample of this study consisted of 34 female students from 2nd to 3rd grade who were studying in high schools in Fardis during academic year of 20162017. They were selected through convenience sampling and randomly assigned to three groups. The research instruments were Scott & Bruce’s general decision making styles questionnaire (1995) and Jones’ irrational beliefs scale (1969). Transactional analysis was trained based on Jones and Stewart (1987) training package and Gross (2015) model was used for emotion regulation intervention. Results: The results showed that both approach, i.e. transactional analysis and emotion regulation were effective on adolescent irrational beliefs and decision making styles improvement (P<0.01). However, there was no significant difference in effectiveness of the two interventions on those variables. Conclusion: The results showed that transactional analysis and emotion regulation can be effective on reducing irrational beliefs and dependent and avoidant decision making style. Also increase the rational decision making style in adolescents.