اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر حساسیت اضطرابی، تحمل پریشانی و علائم وسواسی-اجباری در افراد دچار اختلال وسواسی اجباری

درمان فراتشخیصی یکپارچه از جمله درمانهای جدید روان شناسی است که اثر آن بر بسیاری از متغیرهای روان شناسی تایید شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر حساسیت اضطرابی، تحمل پریشانی و علائم وسواسی-اجباری در افراد دچار اختلال وسواسی-اجباری بود. روش تحقیق این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش،30 نفر از بیماران دارای اختلال وسواسی-اجباری شهر سنندج به صورت تصادفی در گروه آزمایشی (9 زن و 6 مرد) و کنترل (9 زن و 6 مرد) جایگزین شدند. جلسات درمان هفته ای یک جلسه به مدت 60 دقیقه طی 12 هفته متوالی برگزار شد. برای جمع آوری داده ها در پیش آزمون پس آزمون از پرسشنامه های مقیاس حساسیت اضطرابی (reiss,1986)، پرسشنامه تحمل پریشانی (simons & gaher, 2005) و پرسشنامه وسواس ییل براون (goodman, 1986) استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری (manova) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج manova نشان داد که بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد (p < 0.001,f = 4.634). یافته ها نشان داد که درمان فراتشخیص بر کاهش حساسیت اضطرابی و علائم وسواسی اجباری و افزایش تحمل پریشانی در افراد دارای اختلال وسواسی-اجباری موثر است. بر اساس یافته ها درمان فراتشخیصی یکپارچه باعث کاهش حساسیت اضطرابی و علائم وسواسی-اجباری و افزایش تحمل پریشانی در افراد دارای اختلال وسواسی-اجباری استفاده شد.

The effect of unifled transdiagnostic treatment on anxiety sensitivity, distress tolerance and obsessivecompulsive symptoms in individuals with obsessivecompulsive disorder

Transdiagnostic treatment is one of the new therapies that the effect of it on many psychological variables has been established. The purpose of the current study was to examine the effectiveness of Transdiagnostic treatment on anxiety sensitivity, distress tolerance and obsessivecompulsive symptoms in individuals with obsessivecompulsive disorder. The research method was experimental (pretest, posttest with control group). In this research, 30 patients with obsessivecompulsive disorder randomly assigned to experimental (6 males and 9 female) and control (6 males and 9 female) groups Anxiety Sensitivity Scale (ASIR), the Distress Tolerance Questionnaire (DTS) and The Yale–Brown Obsessive Compulsive Scale (YBOCS) were used for collecting the data. Transdiagnostic treatment was administered to experimental group, in 12 onehour sessions. The data were analyzed using analysis of covariance (ANCOVA). The results indicated that the Transdiagnostic treatment is effective in decreasing Anxiety Sensitivity and obsessivecompulsive symptoms and increasing the Distress Tolerance. According to the results, Transdiagnostic treatment was suggested for improving the Distress Tolerance and Anxiety Sensitivity and obsessivecompulsive symptoms in individuals with obsessivecompulsive disorder.