پیش‌بینی ایده‌پردازی خودکشی و خشونت بین فردی در کودکان کار بر اساس آسیب کودکی، دشواری‌های تنظیم هیجان و صفات سنگ‌دلی فقدان همدلی

هدف از پژوهش حاضر پیش‌بینی ایده‌پردازی خودکشی و خشونت بین‌فردی در کودکان کار بر اساس آسیب کودکی، دشواری‌های تنظیم هیجان و صفات سنگ‌دلی فقدان همدلی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 150 نفر از کودکان کار 12 تا 17 سال شهر تهران در تابستان و پاییز سال 1395 بود که به روش نمونه‌برداری آسان انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل شناخت‌های خودکشی، پرسش‌نامه حالت صفت بیان خشم، پرسش‌نامه آسیب کودکی، پرسش‌نامه دشواری‌های تنظیم هیجان و پرسش‌نامه صفات سنگ‌دلی فقدان همدلی بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از رگرسیون چندمتغیری با رویکرد سلسله مراتبی نشان داد فقدان عاطفه، دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی و غفلت ایده‌پردازی خودکشی را پیش‌بینی می‌کنند. همچنین تحلیل داده‌ها نشان داد سنگدلی، دشواری در رفتار هدفمند، دشواری در کنترل تکانه و فقدان آگاهی هیجانی و عدم وضوح هیجانی و آزار عاطفی خشونت بین‌فردی را پیش‌بینی می‌کنند. از این رو، پیشنهاد می‌شود بر محیط‌هایی که این کودکان در آن رشد می‌یابند به ویژه محیط‌های خانوادگی آن‌ها و بر تعاملات بین والدین و کودکان که احتمالاً حاکی از غفلت و توهین و بی‌توجهی به کودک است، تمرکز شود.