بررسی و تحلیل معنا در تلقی عرفانی ابن ‌ترکه اصفهانی

بیان مسئله: صائن‌الدین علی معروف به ابن‌ترکۀ اصفهانی (770‑835 ق.) یکی از فلاسفه و عارفان متاثر از مکتب ابن‌عربی است؛ ازاین‌رو معنا، زبان و لفظ را نیز در چارچوب وحدت وجود تبیین کرده است. در این پژوهش درباره مفاهیم مرکزی نظریۀ وی بحث می‌شود.روش: نگارندگان در این پژوهش کوشیده‌اند از رهگذر آثار و رسایل چاپی و مخطوط ابن‌ترکه، به‌روشی توصیفی - ‌تحلیلی، تبیین‌های معناشناختی و مولفه‌های مترتب بر آن را استخراج کنند و مفاهیم مرکزی نظریۀ وی را به بحث بگذارند.یافته‌ها و نتایج: نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد وحدت وجود برای ابن‌ترکه امکانی فراهم آورده است تا بتواند ابعاد ناسوتی و تجریدی زبان را در کنار هم و در یک وحدت دیالکتیکی، تبیین و برپایه آن، نظریۀ اشعار را طرح‌ریزی کند. اشعار در دیدگاه ابن‌ترکه غایت خلقت آدمی است. انسان در عالم هستی در جایگاه اشعار قرار دارد. اشعار در آثار ابن‌ترکه به معنی آگاهانیدن است. اشعارکننده درواقع حقایق عالم ظهور را کشف می‌کند و رموز آن را درمی‌یابد؛ زیرا همۀ هستی کلمهالله است و انسان در مقام اشعار، قرائت‌کننده و بیانگر این کلمات است. ابن‌ترکه درپی آمیختن ابعاد تنزیهی و تشبیهی هستی، زبان ملفوظ را نیز، که امتداد نفس‌الرحمن در عالم اصغر است، دارای دو وجه جمالی و جلالی می‌داند و در همین راستا وضع الفاظ را نیز با تبیینی دوساحتی بررسی می‌کند.

investigating the meaning in the mystical perception of ebn-e torkeh esfahani

sain al-din ali known as ebn-e torkeh isfahani (770-835 ah) is one of the philosophers and mystics influenced by the school of ibn arabi. therefore, he has explained the meaning, language, and words in the framework of the unity of existence. in the present descriptive-analytical study, the authors have tried to extract semantic explanations and the related components from ebn-e torkeh's printed works, letters, and manuscripts and discuss the central concepts of his theory. the results of the study show that the unity of existence has provided a possibility for ebn-e torkeh to be able to explain the worldly and abstract dimensions of language together in a dialectical unity, and based on that, to plan the theory of ish'ar. according to ebn-e torkeh, ish'ar is the goal of human creation. man is in the place of ish'ar in the universe. ish'ar is used in the works of ebn-e torkeh to mean to inform. one who does the ish'ar actually discovers the truths of the universe and learns its secrets. because all of existence is the word of god and man is the reciter and impersonator of these words. ebn-e torkeh seeks to combine the analogical and metaphorical dimensions of the universe, and considers verbal language, which is the extension of nafs al-rahman in the microcosm, to have two aspects of beauty and glory. in this regard, he examines the situation of words with a two-dimensional explanation.