اثرپذیری محمد غزالی در احیاء علوم الدین از اللّمع فی التصوّف و قوت‌القلوب در موضوع سماع
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ملک ثابت مهدی ,محمدی رسول
|
|
منبع
|
پژوهش هاي ادب عرفاني (گوهر گويا) - 1399 - دوره : 14 - شماره : 1 - صفحه:175 -188
|
|
چکیده
|
نویسندگان در این پژوهش می‌کوشند با تمرکز بر موضوع سماع مشخص کنند ابوحامد محمد بن محمد غزالی در تالیف احیاء علوم الدین (492 ق.) چگونه و چقدر از دو کتاب اللُّمَع فی التصوف (از ابونصر سَرّاج طوسی) و قوت‌القلوب (از ابوطالب مکی) بهره برده است. رویکرد نویسندگان توصیفی تحلیلی است. تحقیق دربارة احیاء علوم الدین به شناخت بیشتر فرهنگ تصوف و ادبیات فارسی یاری می‌کند. در این پژوهش نمونه‌هایی مطرح و بررسی خواهد شد که غزالی در تالیف احیاء از اللُّمع و قوت‌القلوب بهره برده است؛ مانند انواع وجد و سماع و دیدگاه پیامبر اسلام، یاران ایشان و بزرگان تصوف؛ عمدة این برگرفته‌ها گفتار صوفیان و حکایت‌هایی مربوط به آنان است. شیوۀ استفادۀ غزالی از مطالب این دو اثر به چند صورت است: نویسنده مطلبی را موبه‌مو نقل می‌کند؛ به‌ضرورت، مطلبی را تفصیل و گسترش می‌دهد؛ چکیده و برگزیدۀ مطلبی را می‌آورد؛ مطلبی را با طبقه‌بندی و دگرگون‌کردن عرضه می‌کند. گفتنی است نقل دقیق سلسلۀ راویان در نظر غزالی مهم نیست.
|
|
کلیدواژه
|
احیاء علوم الدین، اثرپذیری، سماع، اللُّمع فی التصوّف، قوت‌القلوب
|
|
آدرس
|
دانشکدة ادبیات, دانشگاه یزد, ایران, دانشگاه یزد, دانشکدة ادبیات, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
homayar92@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|