بررسی حکایات مشترک النوبة الثالثة کشف‌الاسرار و روح‌الارواح براساس نظریة ترامتنیّت ژنت

ژنت برای بررسی انواع روابط میان‌متنی متون، اصطلاح ترامتنیّت را مطرح می‌کند. ژانر یا گونة عرفانی بخش مهمی از ادب فارسی را به خود اختصاص داده است؛ به همین سبب، مطالعة ترامتنی متون برجستة عرفانی زوایای پنهان و ناگشودة میان آنها را روشن می‌‌کند. این پژوهش که به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام شده، نخستین گامی است که مناسبات ترامتنی چهل و شش حکایت مشترک النوبة الثالثة کشف‌الاسرار و روح‌الارواح را از منظر تئوری ترامتنیّت ژنت بررسی کرده است. به‌طور کلی نتایج این پژوهش عبارت است از: 1) از میان چهل و شش حکایت موجود در این دو کتاب، ده حکایتْ ذیل بینامتنیّت صریح، نوزده حکایت در شمار بینامتنیّت غیرصریح و هفده حکایت در ذیل بینامتنیّت ضمنی قرار می‌گیرد؛ 2) نتیجة جست‌وجوهای پیرامتنی نیز بیانگر آن است که همانندی‌های بسیاری ازنظر صورت و معنا در عنوان‌ها و صدر و ذیل آن حکایات وجود دارد. همین امر نویسندگان این پژوهش را هرچه بیشتر به درست‌بودن گمانة اقتباس میبدی از سمعانی هدایت می‌کند؛ 3) ازنظر رابطة سرمتنی، تقسیم‌بندی این دو کتاب عرفانی در ذیل گونة عرفانی تایید می‌‌شود؛ 4) از دیدگاه ورامتنی در هیچ قسمت از حکایات النوبة الثالثة کشف‌الاسرار نقد و تفسیر مستقیم بر متن روح‌الارواح دیده نمی‌شود.