تاثیرپذیری متقابل مکتب تصوف و فتوت درباره نقش و کارکرد پیر

فتوت یا جوانمردی عنوان یک مکتب دینی است که در طول تاریخ، ارتباط نزدیکی با مکتب تصوف برقرار کرد. این دو مکتب بر یکدیگر تاثیر متقابل گذاشتند. از اصول مهم تصوف و فتوت، در زمینه هدایت مریدان، انتخاب پیر و اطاعت و فرمانبرداری از او در طریقت است. پیر فردی نیک‌سرشت و آزاد از تعلقات است که با پیمودن راه معرفت و رستگاری، راهنمای سالکان در مسیر دشوار سلوک می‌شود. پیر با حمایت خود از مرید، مرتبه او را در نزد پروردگار بالا می‌برد. او با همت خود، مرید را از سستی‌ورزیدن در مسیر سلوک بازمی‌دارد؛ همچنین او را از هواهای نفسانی و دام‌‌های شیطان نجات می‌‌دهد و تا زمانی‌که مرید را به رستگاری نرساند از رسالت خود بازنمی‌ایستد. این مقاله می‌کوشد تاثیر متقابل این مسئله را در دو مکتب تصوف و فتوت بررسی کند؛ همچنین برای پژوهشگران آینده که در این زمینه پژوهش خواهند کرد، مسیری را هموار کند. این مقاله افزون‌بر واکاوی جایگاه پیر در مکتب تصوف و فتوت، تاثیر این دو مکتب را بر یکدیگر با‌توجه‌به سه وجه مشترک آنها در زمینه پیر بررسی می‌کند؛ این سه وجه عبارت است از: نقش و تاثیر پیران در تربیت مریدان، شرایط پیران واقعی، طبقه‌‌بندی پیران.