قرایت جمعی از منظر روایات و فقیهان فریقین

دستورها و توصیه‌های فراوانی در قرآن و روایات مبنی بر قرایت قرآن، به‌ویژه با صدای بلند و زیبا رسیده است و با استناد به همین پشتوانه، در سبک زندگی اسلامی، قرایت یا ترتیل فردی، پدیده رایج و شایع است . اما در برخی از کشورهای اسلامی، قرایتی با عنوان قرایت جمعی «قرایه الجماعه، قرایه الجماعیه» نیز انجام می‌گیرد. مساله اصلی این است که آیا چنین سبکی از قرایت قرآن، بدعت است یا مباح و یا استحباب دارد؟ در این نوشتار نخست معانی گوناگون قرایت گروهی و محل اصلی نزاع توضیح داده شده است. سپس دو دیدگاه متقابل فقیهان مالکی که قایل به جوازند و فقیهان سلفی که آن را بدعت و حرام می‌دانند، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. در این راستا ضمن نقد دلایل مدعیان بدعت بودن قرایت جمعی، از نظریه جواز دفاع شده است، گرچه برخی به‌خاطر فواید مترتب بر قرایت جمعی، قایل به استحباب آن شده‌اند.