وسایط فیض در حکمت صدرایی

یکی از آموزه های الهیاتی اسلامی وسایط فیضی است که در قرآن و روایات به آنها اشاره شده است؛ وسایطی همچون قلم، عرش، کرسی، لوح محفوظ، لوح محو و اثبات، و ملایکه. تبیین هستی شناختی این حقایق و تعیین جایگاه آنها در نظام آفرینش از مباحث پراهمیت در الهیات اسلامی است. صدرالمتالهین که می کوشد تبیین هایی فلسفی از آموزه های دینی ارایه دهد، درصدد برآمده است تا بر اساس نظام فلسفی خویش به تبیین نحوه وجود این وسایط و نقش آنها در جریان فیض الهی بپردازد. این تحقیق بر آن است تا تبیین وی از این وسایط و جایگاه آنها را در هستی بررسی کند تا ضمن تبیین نحوه وجود آنها و ویژگی های وجودی هریک، تصویری صحیح در این زمینه ارایه دهد. صدرالمتالهین با اشاره به مراتب علم الهی، هریک از این حقایق را مرحله ای از علم الهی می داند که بر اساس مراتب وجود دارای حیثیت عقلی یا نفسی اند.