معرفت‏شناسی «الزام اخلاقی» در دیدگاه علامه طباطبایی

یکی از مباحث مهم معرفت شناسی اخلاقی، معرفت شناسی «الزام اخلاقی» است که در آن به مباحثی مانند امکان شناختِ «الزام اخلاقی»، اِخباری انگاری و انشایی انگاری جمله های حاوی «الزام اخلاقی»، اطلاق و نسبیت این جمله ها و راه شناخت آنها پرداخته می شود. علامه طباطبایی، از فیلسوفان مطرح مسلمان، درباره مباحث معرفت شناسی «الزام اخلاقی»، عبارت های صریحی ندارد. به همین دلیل مفسران ایشان، اختلاف های فراوان دارند؛ ولی بیشتر مفسران در مسیله مورد بحث، ایشان را انشایی انگار و ناشناخت گرا دانسته اند و برخی ایشان را نسبی گرا معرفی کرده اند. این تحقیق بر آن است تا با روش تحلیلی ـ فلسفی به تعریفِ اِخباری انگاری و انشایی انگاری در معرفت شناسی اخلاقی بپردازد و اِخباری انگاری علامه را در جمله های حاوی «الزام اخلاقی» اثبات کند. همچنین این مقاله با تعریفِ شناخت گرایی و ناشناخت گرایی در معرفت شناسی اخلاقی، نظریه علامه را در جمله های «الزام اخلاقی»، شناخت گرایی و مطلق انگاری قلمداد می کند. توجه به سه راهِ شناختِ جمله های اخلاقی در نظریه علامه، یکی از ادله شناخت گرا بودن ایشان است.