|
|
|
|
ناکارآمدی نظریه «محققسازی» در تبیین علیت ذهنی با تاکید بر نظریات شومیکر و یابلو
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
همازادهابیانه مهدی ,ذاکری مهدی
|
|
منبع
|
معرفت فلسفي - 1393 - دوره : 11 - شماره : 4 - صفحه:147 -168
|
|
چکیده
|
در این مقاله، نظریه «محقّقسازی» که توسط فیزیکالیستهای طرفدار نظریه «کارکردگرایی» ارایه شده ـ از دیدگاه میزان توفیق در حل معضل «علیت ذهنی» کانون بررسی قرار گرفته است. نویسندگان نشان میدهند که تقریرها و ویرایشهای مختلف از ایده مزبور، همچنان نتوانستهاند معضل علیت ذهنی را برطرف کنند؛ بلکه یا به اینهمانی نوعی و تحویلگرایی بازگشت کردهاند و یا به تعین علّی مضاعف دچار شدهاند. در این مقاله به طور ویژه «نظریه زیرمجموعه» که شومیکر آن را در سال 2007 ارایه کرده و «نظریه تعینبخشی» که یابلو در سال 1992 مطرح ساخته است تبیین شدهاند که در واقع، دو تقریر از نظریه محققسازی هستند. نویسندگان نشان میدهند که ارایهدهندگان دو دیدگاه مزبور، سعی در اثبات اصالت و عینیت ویژگیهایی ذهنی (فرار از تحویلگرایی) و ارایه تصویری از اعمال نیروی علّی توسط این ویژگیها دارند؛ اما در ادامه، با طرح انتقادات کیم و دیگران، استمرار معضل محرومیت علّی و درافتادن در دام تحویلگرایی در هر دو تقریر، نشان داده شده است.
|
|
کلیدواژه
|
علیت ذهنی ,محرومیت علّی ,تعین علّی مضاعف ,شبهپدیدارگرایی ,محققسازی ,mental causation ,causal deprivation ,double causal determination ,quasi-phenomenalism ,realization
|
|
آدرس
|
دانشجوی دکتری فلسفه ذهن پژوهشکده علومشناختی تهران., ایران, دانشگاه تهران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
zaker@ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|