>
Fa   |   Ar   |   En
   تحلیلی فلسفی از ماهیت شادی و بررسی انتقادی ارتباط آن با هدفمندی و معناداری زندگی  
   
نویسنده یعقوبیان محمدحسن
منبع معرفت فلسفي - 1393 - دوره : 11 - شماره : 4 - صفحه:97 -118
چکیده    بحث شادی که از مباحث فلسفی یونان آغاز شده بود، در فلسفه اسلامی دنبال شد. ماهیت شادی ترکیبی از ابعاد شناختی و تجربه احساسی دانسته می‏شد که با تعاریف امروزین در روان‏شناسیِ شادی تطبیق‏پذیر است. توجه به دو سطح شادی هیجانی و شادی معنوی با دو اصطلاح فرح و بهجت در مباحث ابن‏سینا و پیوند شادی و معنویت، از دستاوردهای معرفتی فلسفه اسلامی است. در مباحث روان‏شناسی مثبت‏نگر و فرقه‏هایی چون لاماییزم، ارتباط شادی با هدفمندی و معناداری زندگی چنان تنگاتنگ شده است که شادی به‏منزله هدف زندگی همه انسان‏ها و مولفه اصلی معناداری معرفی می‏شود؛ اما در تحلیلی عمیق‏تر روشن می‏شود که شادی معلول هدفمندی و نه علت آن است و زمانی می‏تواند در معناداری زندگی دخیل شود که با معنویت و اهداف کمالی برتر پیوند یابد و به‏منزله نتیجه و میوه این پیوند کانون توجه قرار گیرد. مباحث رویکرد هدف‏ساز شادی، تنها فرمالیزمی از شادی ارایه کرده و بعد غایت‏شناختی آن را بدون توجه به ساحت ارزش‏شناختی کانون توجه قرار داده است.
کلیدواژه شادی ,فلسفه ,معناداری ,هدفمندی ,happiness ,philosophy ,meaningfulness ,goal-directedness
آدرس استادیار دانشگاه معارف قرآن و عترت اصفهان., ایران
پست الکترونیکی mohammadyaghoobian@yahoo.com
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved