روش‏شناسی نفی روش در هرمنوتیک فلسفی گادامر

هرمنوتیک فلسفی یکی از مهم‏ترین رویکردهای هرمنوتیکی است که مارتین هایدگر آن را پایه‏ریزی و تبیین کرد و هانس جورج گادامر آن را تدوین کرد و توسعه بخشید. گادامر که شاگرد خصوصی هایدگر بود، در معروف‏ترین اثرش در هرمنوتیک به نام حقیقت و روش به تحلیل و نقدی گسترده و پرمحتوا از اندیشه هرمنوتیک روشی پرداخت. هرمنوتیک روشی، بر ارایه اصول و قواعد و روش‏شناسی تفسیر صحیح متون همت می‏گمارد؛ اما گادامر بنیان هرمنوتیکی خود را بر نفی روش و پدیدارشناسی فهم وجودی استوار می‏سازد و با اتکا بر اصول هرمنوتیکی خود، الگوی مفاهمه دیالکتیکی را ارایه می‏دهد. این نوشتار، کیفیت ابتنای فلسفه هرمنوتیکی گادامر بر نفی روش را توصیف و تحلیل می‏کند تا از این رهگذر بتواند علاوه بر تبیین «مفاهمه دیالکتیکی مبتنی بر پرسش و پاسخ» به‏منزله روش بدیل گادامر در نفی روش، فرصتی برای بررسی این روش در اختیار قرار دهد و روشن خواهد شد که الگوی وی، دارای مشکلات پرشماری از قبیل ابهام، دور و تسلسل است.