تحلیل و نقد نظریه وجود رابط معلول در حکمت صدرایی

نظریه وجود رابط معلول در حکمت متعالیه و برهان صدرالمتالهین بر آن، از ابتکارات و شاخصه‌های مهم فلسفه او به شمار می‌آید و نقش اساسی در ساختار تشکیک وجود صدرایی و پیوند زدن حکمتِ او با نظریه‌ وحدت شخصی وجود دارد. لذا تحلیل درست از این نظریه و امعان نظر در برهان آن، با هدف کشف ابعاد و زوایای این مسئله مهم و آشکار شدن نقاط قوت و ضعف احتمالی آن، که منجر به فهم کامل‌تری از ساختار حکمت متعالیه خواهد شد، از ضروریات پژوهش فلسفی است. پژوهش حاضر درصدد است با روشی تحلیلی انتقادی و با نگاه دقیق به تشابهات و تمایزات دیدگاه صدرالمتالهین و حکمای پیشین در باب وجود معلول و سپس تبیین و تقریر تفصیلی برهان او بر وجود رابط معلول و آنگاه نقد و بررسی یکایک مقدمات برهان، کاستی‌ و نارسایی آن را برای اثبات مقصود صدرا آشکار نماید که مهم‌ترین آن، خلط میان معنای اسمی یا وصفی ربط با معنای حرفی آن است.