فلسفۀ اخلاق زردشتی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
پیک حرفه شیرزاد
|
منبع
|
پژوهشهاي فلسفي كلامي - 1400 - دوره : 23 - شماره : 1 - صفحه:103 -130
|
چکیده
|
این مقاله، «پژوهشی میانرشتهای» در «فلسفۀ اخلاق» و «فرهنگ و زبانهای ایران باستان» است که با رویکردی نوین «فلسفۀ اخلاق زردشتی» را تشریح میکند. این مقاله «فلسفۀ اخلاق زردشتی» را گونهای از «پیامدگراییِ فراگیرِ فایدهگرا و لذتگرا» میداند که برپایه «هستیشناسی، مابعدالطبیعه و الهیات زردشتی» بنا نهاده شده است. تضاد بنیادین میان «نیک» و «بد»، «لذت» و «درد» و «نیروهای زندگی» و «نیروهای مرگ» در «فلسفۀ اخلاق زردشتی»، مبتنی بر تضاد بنیادین میان «خیر» و «شر»، «اهورا مزدا» و «اهریمن» و سپنته مینو و انگره مینو در اوستا است. متون اخلاقی پهلوی، مانند دینکرد ششم، نیز بر این نکته تاکید میکنند که تن را باید در رامش و خوشی داشت و از درد و رنج پرهیز کرد و کار نیک کردن برای کسی که درد را در تن راه دهد دشوار است. این مقاله نشان میدهد، سالها پیش از «چرخش زبانی» و «تغییر بزرگ در افکار عمومی نسبت به زندگی، سازندگی و نوآوری» که در سدههای هفدهم و هجدهم در شمالغرب اروپا رخ داد و به «انقلاب صنعتی» و سپس «رشد اقتصادی در جهان مدرن» انجامید، بنیانهای اصلی «سرمایهگرایی» در «فلسفۀ اخلاق زردشتی» وجود داشتند.
|
کلیدواژه
|
فلسفۀ اخلاق زردشتی، فلسفۀ اخلاق پارسی، پیامدگرایی فراگیر، فایدهگرایی لذتگرا، سرمایهگرایی، اوستا، دینکرد، اَشَه
|
آدرس
|
دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره), گروه فلسفه, ایران
|
پست الکترونیکی
|
shirzad.peik@hum.ikiu.ac.ir
|
|
|
|
|