نیهیلیسم و تکنولوژی اطلاعات

کی‌یرکگور، در نوشتار عصر حاضر، مواجهه‌ای خصمانه علیه مطبوعات دارد؛ زیرا معتقد است مطبوعات زمینۀ بروز و ظهور نیهیلیسم را فراهم می‌آورند. دریفوس، این اندیشۀ کی‌یرکگور را به دیگر تکنولوژی‌های اطلاعاتی _ به‌ویژه اینترنت بسط می‌دهد. مقالۀ حاضر نشان می‌دهد که این نگرش کی‌یرکگور– دریفوس نتیجۀ انسان‌شناسی و تلقی خاصی از معنای زندگی است که نیازمند بررسی‌های نقادانۀ بیشتر است. در مقالۀ حاضر، توضیح می‌دهیم که هر چند بصیرت‌های کی‌یرکگور و دریفوس در شناخت مخاطرات تکنولوژی اطلاعات با اهمیت‌اند، اما رویکرد آن‌ها در قبال معنابخشی به زندگی و هویت انسانی، تحلیلی یک‌جانبه از موقعیت مسئله ارائه می‌کند و خصوصاً به دلیل اتکای آن به «تعهد غیرمشروط» محل مخاطرات جدیدی است. پیشنهاد نهایی این است که اتخاذ موضع مناسب در قبال تکنولوژی اطلاعات، نیازمند انسان‌شناسی مناسبی است تا با بهره‌گیری از حکمت دینی– اخلاقی ظرفیت لازم برای بهره‌مندی ایمن از تکنولوژی به‌دور از نیهیلیسم را فراهم کند و در عین حال، با استفاده از مهندسی تدریجی و در فرایندی دموکراتیک، به صورت نهادی آن را کنترل نماید.

Nihilism and Information Technology

Søren Kierkegaard, in his essay The Present Age, takes a hostile stance towards the press. This is because he maintains that the press prepares the ground for the emergence of nihilism. Hubert Dreyfus extends this idea to other information technologies, especially the Internet. Since KierkegaardDreyfus’ attitude towards various forms of information technology originates from philosophical anthropology and a particular conception of the meaning of life, assessing the viability of the attitude they hold requires further critical scrutiny. This paper aims to show that, although, Kierkegaard’s and Dreyfus’ insights are important in understanding the dangers of information technology their approach concerning the meaning of life and human identity is a onesided analysis of the problem situation; In particular, their reliance on Unconditional Commitment could bring about new undesired consequences. This paper emphasizes that an appropriate stance towards information technology needs, among other things, a richer and more effective philosophical anthropology; one that by utilizing religiousmoral wisdom in a sensible manner, provides an effective way to safely benefit from various types of technology without falling into the abyss of nihilism. The paper further argues that we also need to provide an institutional control of technology through piecemeal social engineering in a democratic process.