مفهوم خدا در اندیشه و فلسفه فیلون

این مقاله درصدد طرح و حل تعارض ظاهر شده در کلام فیلون در باب خداشناسی است تعارضی که در واقع ، ناشی از دو جنبه ی شخصیت او ، یعنی علاقه به دین یهود و فلسفه ی افلاطونی است . مولف بر این اعتقاد است که مسلک تنزیهی( خداوند بدون صفات ) فیلون که خداوند را ماورای مثل افلاطونی و حتی فراتر از مثال اعلا می داند ، تحولی در مفهوم خدا در نزد فیلسوفان یونانی به وجود آورده است . او در عین حال ، از مذهب رواقی و آیین مضمونی برای جمع بین حضور همگانی و هر جایی ( تشبیه ) حق در عین تعالی ( تنزیه ) و برتری او از خلق بهره جسته است . بر طبق نظر بریه دو جهت فوق الذکر ناظر به یک سطح نیست ، بلکه یکی برتر از دیگری است ؛ یعنی خداوند به لحاظ واقع و در حقیقت خویش، مطلق است ، اما هنگامی که از او به خالق و مانند آن تعبیر می کنیم ، او را با نوعی ارتباط و علقه لحاظ می کنیم و صفاتی تشبیهی به او نسبت می دهیم .