تاثیر اجرای مدل مراقبت پیگیر بر مدیریت خودمراقبتی بیماران نارسایی قلبی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده

پیش زمینه و هدف: مدیریت خود مراقبتی یکی از مهم ترین عوامل تعیین کننده در پیش آگهی بیماری نارسایی قلبی است که می تواند منجر به بهبود علائم ﺑﻴﻤﺎری، عملکرد و ﻛـﺎﻫﺶ مرگ ومیر در این بیماران گردد. مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر به کارگیری مدل مراقبت پیگیر بر مدیریت خود مراقبتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بستری در بیمارستان عباسی میاندوآب انجام پذیرفت.مواد و روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 80 نفر از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی بستری در بخش های قلبی به روش نمونه گیری تصادفی به دو گروه 40 نفری آزمون (مدل مراقبت پیگیر) و کنترل (مراقبت معمول) تقسیم شدند. در گروه آزمون، به مدت سه ماه از ابتدای فروردین تا انتهای خردادماه سال 1395 مدل مراقبت پیگیر اجرا و میزان مدیریت خود مراقبتی بیماران نارسایی قلبی دو گروه آزمون و کنترل در زمان های قبل و بعد از مداخله مورد مقایسه قرار گرفت. گردآوری داده ها با استفاده پرسشنامه دوبخشی مشخصات جمعیت شناختی و پرسشنامه اختصاصی شاخص خود مراقبتی بیماران نارسایی قلبی انجام گردید. داده ها با استفاده نسخه 20 نرم افزار spss و آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون های کای دو؛ تی مستقل و تی زوجی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره مدیریت خود مراقبتی قبل از اجرای مدل مراقبت پیگیر در گروه آزمون 69/14 ± 52/35 و در گروه کنترل 75/14 ± 00/33 بود که ازنظر آماری بین دو گروه اختلاف معنی داری مشاهده نشد (451/0=p)؛ اما پس از اجرای مدل مراقبت پیگیر میانگین نمره مدیریت خود مراقبتی در گروه آزمون (06/15 ± 38/55) نسبت به گروه کنترل (24/10 ± 50/34) به طور معنی داری افزایش یافت (0001/0>p).بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل از مطالعه حاضر چنین نتیجه گیری می گردد که اجرای این مدل مراقبتی می تواند به مدیریت موثر خود مراقبتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مزمن منجر گردد.